Гатауллин Раил Мәүлет улы 1977 елның 1 мартында атарстан Республикасы Кукмара районының Мәмәшир авылында туа. Шигырьләрне һәм зур булмаган әсәрләрне кечкенәдән язып килә. Мәктәпне алтын медальгә тәмамлый һәм КДПУның физика факультетына укырга керә. Физфакта да шигырь язучылар түгәрәген оештырырга өлгерә.
Хәзерге вакытта җаваплылыгы чикләнгән “Белем.ру” җәмгыятен җитәкли, Белем.ру порталын (www.belem.ru) алып бара. Күп кенә россиякүләм һәм республикакүләм бәйгеләрнең, кайбер дөньякүләм бәйгеләрнең жюри әгъзасы, үзе дә “Белем җәүһәрләре” Бөтендөнья интернет-проектлар бәйгесен һәм башка бик күп файдалы татар бәйгеләрен оештыра һәм аларны җитәкли.
Иҗат җимешләрен турыдан-туры компьютер артында яза һәм Интернет челтәрендә урнаштырып килә.
ӘСӘРЛӘРЕ
Нигә соң... Нигә соң?
Нигә соң нәкъ миңа бирелгән янарга?
Йөрәктә ярадан кан ага, кан ага.
Кан ага - үч итеп, кан ага - сөюдән.
Кан ага - кем өчен? Кем белгән, кем белгән.
Кем белгән ни барын яралы йөрәктә.
Бәйликче йөрәкне өйрәт тә, өйрәт тә,
Өйрәт тә бәйләргә йөрәкнең ярасын,
Янудан туктармын. Нигә соң, нигә соң?...
Сөю язы
Гашыйк иттең нигә карап күзләремә,
Ник әйдәдең язга моңсу көзләремнән?
Ни сәбәпле янә каный яраларым,
Нигә икән кайнар синең карауларың?
Моңсу көзләремдә бәхетле күк идем,
Сине очраттым да, ямьле язны күрдем.
Бозлы йөрәгемне гөлләр чорнап алды.
Каршылыйбыз икәү язгы алсу таңны.
Сөю язы килде, үтте инде көзләр.
Иркәлиләр мине синең назлы күзләр.
Чәчне чәчкә бәйли язгы искән җилләр.
Күрче, күпме кеше, сез бәхетле, диләр
Мәңге яшәр безнең өчен сөю язы.
Сүрелмәсен генә, бәгърем, синең назың.
Минем өчен инде көзләр онытылды.
Каршылыйкчы язгы таңны, бир кулыңны.
Кыялардан йөрим
Кыялардан йөрим, таш-таулардан...
Ташланасым килә упкынга.
Хәтәр кебек шушы халәттән дә
Янулары синең утыңда.
Кыялардан йөрим, ә упкыннар
Дәшәләр күк мине үзенә.
Синең күзләр - бик дәһшәтле упкын...
Карамыйм мин синең күзеңә.
Кыялардан йөрим, минем йөрәк
Упкыннарга әйди һаман да.
Шул упкынга килә ташланасым
Синең утларыңда янганга.
Кыялардан йөрим,кыялардан...
Юк ташланмыйм әле упкынга.
Карама син минем күзләремә,
Башкаларны яндыр утыңда.
Килмә якын
Чибәр кызый, гашыйк булма миңа.
Гашыйк булма, янма утларда.
Яр кырына якын килә күрмә,
Вакытында кирәк туктарга.
Якын килмә миңа, якынлашма.
Минем йөрәк - утлы шарлавык.
Ә син җиләк, пешкән кызыл җиләк,
Өзеп кенә алып кабарлык.
Мин - шарлавык, миңа якынлашма,
Эләксәң син минем кочакка
Ут ташкыны сине алып китәр,
Чыга алмассың кайнар учактан.
Якынлашма миңа, килмә якын,
Утлы кочагыма ашкынма.
Син кагылсаң көчәерләр кебек
Йөрәктәге утлы ташкыннар.
Зинһар өчен, зинһар өчен борыл,
Моңсу күзләремә карама.
Утлы күмерләргә кагылма син,
Кагылма син канлы ярама.
Язлар килә
Әле яңа яуган ак кар идең,
Инде син дә эреп бетәсең.
Җир өстенең чынбарлыгын ачып
Елгалардан агып китәсең.
Җир өстендә әле ак кар иде.
Гүзәл иде кышкы табигать.
Чүп-чар тулы җирне ташлап китеп,
Ник эрисең ак кар, әйтче, әйт?
Язлар килә, беләм, син гаепсез,
Кояш нуры сине эретә.
Табигатьне йокыдан уята -
Әйтерсең лә җирне терелтә.
Йокыдан уянгач табигать
Ояладыр кебек, ояла.
Синең тәндә ниләр генә юк бит -
Кәгазь, шешә, ватык пыяла.
Йоклавына үкенәдер кебек,
Кар эретә тәнен юарга.
Кыяфәтен күреп оялса да,
Язлар белән дөнья уяна.
Казанга
Казан, Казан! Сиңа багышлап
Инде күпме җырлар язганнар.
Күпме яшьләр синдә белем алып
Чын мәгънәдә кеше булганнар.
Син бел, Казан, акыл ияләре
Синдә тупланганга данлы син.
Башка шәһәрләр күк үле түгел,
Белемнәрең белән җанлы син.
Шул белемең белән син масайма,
Белемеңне сатма читләргә.
Белемнәрен сатып әле беркем
Очалмаган һава, күкләрдә.
Ул белемне кирәк үстерергә!
Тукталса ул үсеш - үләсең.
Аяз күкле, үлмәс җанга ия
Казанымны килә күрәсем.
Гөрләвекләр ага урамнан
поэма
Тамчы-тамчы яңгыр сибәли,
Яз кояшы никтер югалган.
Кар суларын барысын бергә җыеп
Гөрләвекләр ага урамнан.
Кара карга йөри кәперәеп,
Чыпчыклар да чырчу сайраша.
Апрель ае - нинди гаҗәеп ай!
Карап торсаң күзләр камаша!
Бар дөньясы килә җанланып!...
Бүген генә кояш югалган...
Елаган күк яңгыр сибәли...
Гөрләвекләр ага урамнан...
Дәвамы
