11 яшьлек Әминә Әхмәтҗанова: «Халык җырчысы булырга телим»

Кунагыбыз турында белешмә:

 

— Әминәгә – 11 яшь;

 

— ул Казанның 116 нчы лицеенда 5 нче сыйныфта укый;

 

— җырлый, клипларда төшә, тапшырулар алып бара;

 

— халыкара һәм илкүләм конкурслар лауреаты, Казан мэры стипендиаты.

 

 

– Мин 6 яшемдә җырлый башладым. Башта Вафирә Гыйззәтуллина исемендәге 26 нчы номерлы музыка мәктәбенә йөрдем. Анда Камилә апа Гыйззәтулинадан вокал дәресләре алдым. Шуннан соң төрле конкурсларда катнашып, җиңүләр яулый башладым. Шулай сәхнә мине үзенә гашыйк итте. Хәзер мин Чайковский исемендәге беренче музыка мәктәбендә укыйм. Сәхнәдә чыгышлар ясыйм.

 

 

– Татар халык җырларын бик яратып башкарам, инглиз телендә джаз стилендә җырлар ошый.

 

 

– Миңа сәхнәдә рәхәт. Баштарак аз гына дулкынлану хисе булса да, сәхнәгә чыккач, ул юкка чыга. Зал тулы булуын яратам, чөнки тамашачыларның күзләренә карап җырлау ошый.

 

 

– Конкурсларда бик яратып катнашам. Аларны үзем эзләп табам, әнием белән гаризаны җибәрәбез. Конкурсларга вокал буенча укытучым – Татарстанның атказанган артисты Эльмира апа Кәлимуллина белән әзерләнәбез. Аның белән икенче ел шөгыльләнәм. Без аның белән бер-беребезне ярты сүздән аңлыйбыз.

 

 

– Әйе, тик мин җырчы гына түгел, халык җырчысы булырга телим. Кешеләрне бик яратам, үземнең иҗатым белән аларның күңелләренә үтеп керергә телим.

 

 

– Әниемнең мине гимнастка итеп күрәсе килгән. Мин кечкенә чакта ул гел гимнастика белән шөгыльләнүче кызларга сокланып караган. Кызым булса, шул юлдан китәр, дип хыялланган. 5–6 яшьтә мин гимнастика һәм шул ук вакытта музыка белән шөгыльләнә башладым. Икесе дә – күп вакыт таләп итүче шөгыль, берсен сайларга кирәк иде. Җыр күңелемә якынрак булды. Хәзер әтием белән әнием минем уңышларыма  сөенәләр, яраткан шөгылем булуыма бик шат алар.

 

 

– Быел Гөлнара Качалованың актерлык осталыгы студиясенә йөри башладым. Биредә мин сүз осталыгы буенча шөгыльләнәм. Шуның белән «Созвездие – Йолдызлык» фестивалендә дә катнаштым. Шәһәр буенча беренче урынны алдым. Беренче ел өчен бу яхшы нәтиҗә дип уйлыйм. Әлеге юнәлеш миңа «Шаян ТВ»да тапшырулар алып барганга күрә дә ошый. Анда хәзер мин «Тиззарядка» тапшыруын алып барам. Телеканалга шундый зур тәҗрибә биргәне өчен мин бик рәхмәтле.

 

 

– Минем буш вакытым юк диярлек. Әнием миңа кайчак: «Әминә, әйдә бераз ял итеп тор», – дип әйтә. Тик минем тормышымның бер генә мөһим вакыйгасын да калдырасым килми. Буш вакытым булса, дусларым белән күрешәбез. Алар белән җырлыйбыз, фортепианода уйныйбыз, вакытны күңелле үткәрәбез.

 

 

– Безнең гаиләдә иҗат кешеләре күп. Дәү әнием –  баян буенча, әтием скрипка буенча музыка мәктәбен бетергән. Роза әбием гел җырлый, бабай баянда уйный торган иде. Баянга кушылып, Әлфия Авзалованың җырларын бергәләп җырлыйлар иде. Мин үзем дә Әлфия Авзалованың җырларын тыңларга, аның элеккеге концертларын карарга яратам. Ул – минем өчен үрнәк. Миңа аның тавышы, тембры, репертуары ошый. Аның репертуарындагы җырларны бик рәхәтләнеп башкарам.

 

 

– Уңышка ирешү өчен күп хезмәт, көч куярга туры килә. Һәрвакыт үзеңне камилләштерергә кирәк. Гел беренче булып булмый, билгеле. Андый очракларга тормышта кирәк булачак тәҗрибә дип карыйм.

 

 

– Мин барлык кешеләрнең озак яшәвен, һәрвакыт бергә булуларын телим. Әни бәлеш әзерләп, бөтен гаилә белән бергә өстәл янына җыелган вакытларны, туганнарымны бик яратам.