Дилә Нигъмәтуллина: "Аңа кияүгә чыгармын дип күз алдыма да китермәдем"

— Ирем фамилиясен алырга уйладым. Ә тамашачы өчен гел Нигъмәтуллина булып калачакмын. Көч-хәл белән документларны алыштырып йөрим, эше бетә торган түгел әле, — ди Дилә.

— Ситуация четерекле иде, чөнки беренче иремнән аерылганны да (Диләнең беренче ире — аранжировка остасы Марат Мухин — Л.Й.) шактый яшердем. Тыныч кына аерылышабыз һәм һәркайсыбыз үз юлыннан китә, дип уйлаштык. Бар да җай гына бармады. Гаеп икебездә дә булгандыр.

Әлбәттә, аерылышкач, җиңел булмады. Яңадан үз хәлемә кайту өчен шактый вакыт кирәк иде. Икенче тапкыр гаилә корыр алдыннан күп уйландым. Вакыт узганын, үзара ышаныч ныгуын көттем. Аннары серләрне ачарга тагын бер сәбәп чыкты: Марат өйләнде. Аның өчен сөендем. Минем дә ул чакта мөнәсәбәтләр Аллага шөкер иде.

— Казанга килгәч тә, тәүге мәхәббәтемне очраткан идем. Хәзер, күп еллар узгач, шул кешегә кияүгә чыктым. Әмма ул мәхәббәт тарихы үткәндә калган. Кабат очрашып йөри башлагач, олыларча хисләр кичердек. Яңадан аралашырга тотынгач, аңа кияүгә чыгачакмын дип күз алдына да китерә алмый идем. Башта ниндидер ярдәмчем, дустым итеп күрдем. Ул хисләр үсте. Тәкъдим ясагач та, бик озак уйландым. Шулай да, бөтенесе дә яхшы булачак, дигән көчле эчке тоемлау бар иде.

— Илсур да өйләнеп аерылган. Ике баласы бар. Аларны бик ярата, күрешеп торалар. Беренче карашка ул усал кебек күренә. Дөрес, таләпчән, үзенчә итәргә тырыша, бөтен нәрсәне контрольдә тота, бик җаваплы. Шул ук вакытта киң күңелле, туган җанлы, ярдәмчел. Анысын сирәкләр генә белә. Сәхнә тормышыма да, үземә дә ирек бирә. Каенанам-каенатам да итагатьле, үрнәк гаилә. Атна саен аларга барабыз, мунча керәбез, балалар да шунда күрешә.

— Бик еш димәс идем. Илсурның үз балалары белән күрешүен чагыштырсам, аерма бик зур. Бәлки, иремнең элекке хатыны яңадан гаилә кормагангадыр. Илсур балаларын гел тегендә-монда йөртә, тәрбияли, бөтен нәрсәдән хәбәрдар. Сафинәне дә кайгырта. Марат — кызымның әтисе, ә тәрбияләүче — Илсур. Шуңа Марат бу яктан тынычтыр дип уйлыйм. Бала белән үзем генә яшәсәм, бәлки, ул да күбрәк борчылыр иде. Әлбәттә, бәйрәмнәрдә игътибарсыз калдырмый.

 

— Кызыма күптән түгел 10 яшь тулды. Бик күп түгәрәккә йөри иде. Аннары арый, хәтта авырый башлады. Өй эше әзерләргә хәле калмый. Шуңа кайберләрен туктатырга туры килде. Модельләр мәктәбенә яратып йөри. Анда этика, эстетика, актерлык осталыгы, психология, матурлык серләре, коммуникация, фотога төшү, киенү стиле — күпне өйрәнәләр. Рәсем сәнгате белән кызыксына. Музыка мәктәбенә йөри.

— 10 апрельдә җиде ел. Гел сагынам. Әни хәзер мине күрсә, бик гаҗәпләнер иде. Чыныктым, холкым ныгыды, фикер-карашым төптән үзгәрде. Кыен ситуацияләрдә үземне кулга алып, үткәреп җибәрергә өйрәндем.

— Әтинең өйләнүенә бик сөендек. Бу минем инициатива булды. Ялгыз яшәү ир-ат өчен аеруча кыен, иптәш кирәк. Авылдашыбыз Дания апа белән гомер итәләр. Ул да ялгыз иде. Еллар узгач та, матур торсыннар, дип телим.