Биш балалы Сираҗетдиновлар: «Ходай шулай насыйп иткән инде...»

 

Һәр сүзне мәзәккә бора Сираҗетдиновлар. Алия үзенең бала табу мизгелләрен дә мәзәк сөйләгән кебек искә ала.

 

– Ул көнне борчак өштие ашаган идем мин. Бездә борчак боткасын шулай диләр. Бераздан эчем авырта башламасынмы? Әһә, мин әйтәм, борчак өштие барып җиткән... Эчемне дә уып карыйм. Баксаң, тулгак башланган икән бит. Авылда фельдшер-акушерлык пункты гына, баланы йә Йошкар-Олага, йә район үзәгенә барып табасың. Кыскасы, хатын-кызлар консультациясенә килгәч, ишектән башымны гына күрсәттем дә, елмаеп: «Кызлар, бала табам, ахрысы», – дидем.Бишенче балам булгач, барысы да чабышырга тотынды. Тизрәк «ашыгыч ярдәм» машинасының утларын уйнатып-кычкыртып, мине районга озаттылар. Туй вакытында да болай кычкыртып, тантаналы рәвештә килеп алмаганнар иде. Бала тудыру йортына килгәч, креслога да барып җитә алмадым, баланың башы чыкты. Өч көннән өйдә идем инде, киткәнче җыеп калдырган гөмбәне эшкәртә идем. Күршеләр бала табуымны белми дә калдылар, – дип сөйли Алия.

 

Ул бишенче төпчек кызын 38 яшендә шулай җайлы тапкан. Ә менә өченче баласы Алмаз белән барысы да ул теләгәнчә генә булмаган. Тугач та, баланың башына су җыелган. Нәтиҗәдә, аның үсеше тоткарланган, бала аякларына баса алмаган. Алиянең бу өлкәдә тәҗрибәсе бар, авыру кешенең психологиясен дә, аны ничек тәрбияләргә кирәклеген дә яхшы белә. Озак еллар Паркинсон авыруыннан интеккән дәү әнисен караган ул.

 

Язмыш сынаулары куркытмаган Сираҗетдиновларны, Алмаздан соң алар тагын ике бала алып кайтканнар. «Тагын табар идем әле, бер кыенлыгы да юк, балаларны яратам»,– ди Алия.

 

Алмазны өйдәгеләр генә түгел, бар авыл ярата. Бик аралашучан егет булып чыкты ул. Тугыз яшь тулган үзенә. Мәзәкчән дә җитмәсә. «Минем чипсы яратканымны каян белдегез?» – дип, күчтәнәчебезгә рәхмәтләрен дә җиткерде. Укытучылар аны өйгә килеп укытып йөри. Алмаз хәрефләрне танырга өйрәнгән. Каләм тотып яза алмаса да, укырга ярата. Ә менә эт өргәннән, телефон шалтыраган тавыштан бик курка икән. Алия һич кенә дә кәефсезләнми.

 

– Аллаһы шулай насыйп иткән инде, нишлисең. Операция ясатырга да тәкъдим иткәннәр иде, тик аннары улымның хәле начарланырга мөмкин, диделәр. Болай үзе телевизор карый, сөйләшә. Теләгәнен аңлата, – дип шөкер итә ана.

 

 

Алия барысына да ничек өлгерәдер! Өендә чүп бөртеге дә юк. Өй эчендә генә түгел, каралты-куралары, мунчаларында да барысы да пөхтә, тәртип. Аны авылда аш-су остасы буларак та беләләр. Шашлыкларын, тозлаган гөмбәләрен көтеп алалар. Ул заказга бәлешләр, өчпочмаклар пешерә. Гает бәйрәмнәрендә көненә 30ар пирогка кадәр өлгертә. Әле мантыйлар, пилмәннәр ясап сата. Бер көндә 17шәр җәем җәеп, алты килограммнан артык пилмән бөккәне дә бар. Ире Фәритнең берүзенә дүрт диплом. Бер генә белгечлеге буенча да эшләми. «Үзем дә тегүче, төймәсез кибет халаты киям», – дип шаярта Алия. Иренең тик торганы юк анысы. Без килгәндә, калайдан тәрәзә яңаклары ясый иде. Гаилә башлыгы агач эшенә дә оста. Капкалар ясый, умартачы.

 

Сираҗетдиновларның олы кызлары Йошкар-Олада медицина белгечлегенә укый.

 

– Энеңә массаж булса да ясарга өйрәнерсең, дәвалану бик кыйммәт, минем хакка булса да, медицина белгечлегенә укы, дидем кызыма, – ди Алия.

 

Олы улы да кирәкле һөнәр сайлаган, төзелеш өлкәсен үзләштерә.

– Улыбыз Алмаз булганга без бик бәхетле. Бөтен балаларыбызны да бертигез яратабыз, – ди Сираҗетдиновлар.

 

Быел җәй көне аларның өйләренә яшен ташы кергән. Телефон чыбыкларын яндырган. Телевизор, компьютерлары ватылган.

– МЧСка, башка органнарга да шалтыратып караган идем дә, булышучы булмады, хәзер менә ярый балаларым исән-сау калды. Ходай саклады, дип сөенәбез, – ди Алия.

 

Сираҗетдиновлар гаиләсеннән атна буена җитәрлек энергия, дәрт алып чыккандай булдык. Шөкер итеп яшәүче, ягымлы карашы, тәмле теле белән дәвалый торган шундый кешеләр күбрәк булсын иде ул.

 

Мари Эл, Күлбаш