«10 минутта ике катлы йорт янып бетте»

Әмма күченеп өй туен да бәйрәм итәргә өлгермәгәннәр, узган елның 30 апрель төнендә, көчле янгын чыгып, йортлары көлгә әйләнгән...

 

– Без йоклап ята идек. Көйгән искә уянып киттек. Исне башта кызым сизгән. Күршеләр шашлык пешерә дип уйлаган. Моңа әллә ни игътибар бирмәдек. Чатыр-чотыр нидер шартлый башлагач та, эшнең нидә икәнен аңламадык әле. Әллә салют аттылармы икән дип кенә уйладык. Тәрәзәгә күз салсак, янабыз икән! Инсульт кичергән әнине чак җыендырып, оныклар, балалар белән өч минут эчендә утлы өйдән ничек кирәк алай чыгып качтык. Ун минут дигәндә, өебез кара күмергә әйләнде, – дип сөйләде Марина ханым.

 

Вакыйгага ярты ел вакыт узса да, ул төн һаман да күз алдында. Малайлар бер кат трусиктан, үзләре йоклаганда кия торган күлмәкләрдән урамда басып калганнар. Машина ачкычы, барлык документлар, акча, мәктәп формасы, кием-салым – барысы да санаулы минутларда юкка чыккан. Бер оныгының күзе начар күрә торган булган, операциягә әзерләнгәннәр. Шок кичереп, аның күз күрүе яхшырган. Табиблар моны якты ялкыннан бәйләп аңлаткан, операция кирәк түгел дигәннәр.

 

Тикшерү нәтиҗәләре күрсәткәнчә, янгын юыну кабинасыннан чыккан.

– Без радиолы юыну кабинасы алган идек. Гадәттә, душның ут чыбыгын гел розеткада калдырып йөрдек. Баксаң, кабина арты дымланып торган икән, нәтиҗәдә, кыска вакытлы ялганыш булып, агач стенаны шундук ялкын элеп алган. Барыбызга да сабак – янгын куркынычсызлыгы кагыйдәләрен һәрчак үтәргә кирәк, юк кына юыну кабинасы безне йортсыз калдырды, арзанлы Кытай техникасына кызыгырга кирәкми икән, – дип уфтана әңгәмәдәшем.

 

Иң авыр вакытлары артта калган инде Хөснетдиновларның. Торыр урыннары юк дип оныкларын балалар йортына алу, кешеләрдән теләнеп акча җыю, кредит рәсмиләштерү, өстәмә эш эзләүләр – барысын да кичергәннәр. Зарланмыйлар, «Ярый, үзебез исән калдык», – дип сөенәләр. Хәзер йорт салып чыкканнар, балаларын ятимнәр йортыннан кайтара алганнар. «Нәрсә сатып була – саттык, үземне генә сатасы калды инде. Баш очыбызда түбә булганына шөкер итәбез», – ди әңгәмәдәшем, моңсу елмаеп. Ярдәм кулы сузган казанлыларга, аеруча күршеләренә, хәйрия фондларына рәхмәтле ул. Бурдан кала, уттан калмый, диләр. Хөснетдиновлар әле дә ярдәмгә мохтаҗ. Укучыларыбыз арасында бу гаиләгә булышырга теләүчеләр редакциягә мөрәҗәгать итә ала.