Иркә: "Басып үләм” дип әйтә иде, сүзе рас килде...

Татарстанның һәм Башкортстанның атказанган артисты Иркә белән соңгы тапкыр күрешеп сөйләшүебезгә дә шактый вакыт узган. Дөньяны онытып, өч сәгать буе аралашуыбыз моңа дәлил. Бу язмага әңгәмәбезнең иң кызыклы өлешләрен генә керттем.

– Иркә, үзеңнең әти кызы булуың турында еш әйтәсең. Аның сине яратуын нинди гамәлләре аша аңлый идең?

– Әти белән әни яратуларын "яратам" дип сүз белән түгел, ә эш-гамәлләре, кочаклаулары, күз карашлары белән күрсәтте. Балачагымда тавык боты ашарга кызыга идем. Ботның берсе – әтигә, икенчесе – әнигә, миңа һәрвакыт канат өлеше эләгә иде. Шулай да кайвакыт әти ботның бер өлешен миңа бирә иде. Әтинең мине ничек яратуын шуннан аңлый идем. Соңгы елларда телевизор караганда, тамашачының миңа кул чапканын күреп күзенә яшь тула иде. Мәхәббәтен шунда аңлый идем. Горурлык хисе белән: "Менә бит ул!" – дип әйтеп куя иде дә, тәмәкесен тартырга чыгып китә иде. Күчтәнәчләр төяп кайтсам да, әти: "ярты Казанны төяп кайткансың бит", - дип һәр ризыктан авыз итә иде. Әгәр миңа: "Иркә, мин сине яратам", - дип әйтсәләр, мин ул сүзгә тамчы да ышанмаячакмын. Кешенең миңа мөнәсәбәтен аның карашыннан, хәрәкәтеннән, энергиясеннән, миңа карата эшләгән эшеннән күрәм.