Линара Батталова: “Никахыбызга барысы да каршы иде”

 

– Бу – районыбыздагы бердәнбер татар авылы. Гаиләдә без ике бала, бертуган апам бар. Әнием һөнәре буенча укытучы. Башта мәктәптә укытты, аннары хакимият башлыгы булып эшләде. Әти колхоз рәисе иде. Безнең авылда татар теле бераз үзгә, аерым диалект бар. Шуңа күрә Казанга килгәч, татар телен яңадан өйрәнергә, дөрес сөйләшергә өйрәнергә туры килде.

 

 

– Әти 2003 елда юл һәлакәтенә очрап вафат булды. Ул вакытта миңа – 10, апама 12 яшь иде. Мин әти кызы булдым, холкым да малайларныкына охшаган иде. Балачактан малайлар арасында үстем. Бик шук бала булганмын. 1,5 яшемдә апа белән уйнашып, муеным киселгән иде. Шуны ничек теккәннәренә кадәр хәтерлим. Без сыйныфта 8 малай һәм 2 кыз укыдык. Малайларга ияреп, бакча баса идем. Үсә төшкәч тә, күбесенчә малайлар белән дус булдым.

 

 

– Безнең районда сәләте булган балаларның киләчәген кайгыртучы бер активист бабай бар иде. Шул бабай мине дә Салават абый Фәтхетдиновның “Сандугач керде күңелгә” конкурсында катнашырга дип Казанга алып барды. Салават абый: “Мәктәпне тәмамлагач килерсең, үземнең кафедрага алам”, – диде. Ләкин башка юнәлешне сайладым, теориягә өстенлек бирдем. Белгечлегем буенча мин – этномәдәни үзәк җитәкчесе. Бәлки авылга кайтып, клубта эшләргә тиеш булганмындыр. Әмма Казанда калдым. Беренче курстан эшләдем. Официант та булырга туры килде. Төне буе эшли идем дә, иртән укырга бара идем. Йокы туймый иде.

 

 

– Маратларның продюсеры яңа төркемгә кызлар җыя дигәч, студияләренә бардым. Шунда танышып, аралашып киттек. Марат миннән 13 яшькә өлкәнрәк булгач, анда әтием булырдай терәк һәм таяныч күргәнмендер, мөгаен. Аның белән шундый тыныч, рәхәт иде миңа. Берәр ел аралашканнан соң, 2009 елда Марат белән никах укыттык. Төпле, акыллы булуы белән үзенә җәлеп итте.

 

 

– Әйләнә-тирәмдәге барлык кешеләр дә никахыбызга каршы булды. Ләкин беркемнең дә сүзенә колак салмадым. Мөнәсәбәтләребезнең җитди булуын ачык белдем. Миңа башка кеше кирәкми иде. Аллаһка шөкер, 13 ел бәхетле гаилә булып яшибез.

 

– Әлбәттә. Без баштан ук уртак тел таптык. Аларны бик яратам. Беренчедән, алар яхшы тәрбияләнгән. Әтиләре кебек үк диндә. Марат та намазда. Икенчедән, алар кызыбыз Камелияне сеңелкәш итеп кабул итте, якын күрде. Хәзер инде алар да үсте, олысына – 20, кечкенәсенә 15 яшь. Миннән еш кына: “Нигә икенчегә бармыйсың?” – дип сорыйлар. Баламның абыйсы да, апасы да бар. Шуңа күрә әлегә бала алып кайтырга теләмим. Камелиягә – 10 яшь. Бүген ул Игорь Крутойның вокал студиясенә йөри.