Гүзәл Идрисова (Баһ) 3 улы янына кыз алып кайтырга уйлый?

— Өч малайны тәрбияләргә авырдыр, дип күпләр әйтә. Төп шатлыгым — улларыбыз сау-сәламәт. Бу — иң зур бәхет. Тумыштан авыру бала караучыларга Аллаһ сабырлык, көч бирсен. Шуңа да “авыр, уф” дияргә яратмыйм. Сәламәт бала бөтерчек кебек булырга тиештер. Бигрәк тә малайлар сәгатьләр буе утырып тора алмый.

 

Балаларны тәрбияләү буенча китаплар укыйм. Минемчә, бала әнигә якын булырга, аны үзенең дусты дип санарга, эч-серләре белән уртаклашырга тиеш. Иң мөһиме — үз эченә бикләнмәсен. Олы кешегә хөрмәт белән карарга, артыннан җыештырырга өйрәтәбез. Ир-ат кухняда бернәрсә дә эшләргә тиеш түгел дигән фикер белән килешмим. Безнең әти коймак, бәлешкә кадәр пешерә. Ир-ат әзерләгән ризык тәмлерәк тә була бит. Савыт-саба юарга өйрәтәм. “Су агып тора, куллар йомшарып кына китә”, — дим улларыма. Кизү торып, чиратлашып өстәл җыештыралар. Бездә табын янында кырыс таләп: нәрсә биргәннәр, шуны ашарга кирәк. Югыйсә ач каласың. Каеш белән кечкенәрәк чакта куркыткан бар иде, ишек өстендә эленеп торды ул, тик сукканыбыз юк. Әтиләрен бер караштан да аңлыйлар.

 

— Кыз булсын өчен фәлән эшләргә кирәк икән, дип Илназ белән көлешәбез. Тик өч малайдан соң кыз алып кайтуыма ышанып бетмим. Кыз тели идем. Өйдә кызлар күлмәкләре, мирас буенча күчкән өч алкам саклана. Тик хәзер бу теләгем икенче планга күчте. Улларыбызны исән-сау үстерергә кирәк. Малайларны бала караучыга калдыру яклы түгелмен. Тәрбиядә үзебезнең катнашасыбыз килә. Бу зур көч таләп итә. Балалар хакына гастрольләрне дә күчергәнебез булды. Килен каенана туфрагыннан ярала, диләр. Әниебез Наҗия дә өч малай тәрбияләгән. Аның кебек, акыллы, шәп уллар үстерәсем килә.

— Мин Чаллыдан. Әнием Әнүзә шәфкать туташы булса да, бик матур бии. Әтием Фирдәвис — машина йөртүче. Ул — Илһам абый Шакировның якташы, гомер буе гармуннан аерылмады. Укытучылык эше миңа кечкенәдән ошый иде. Курчакларымны тезеп утыртам да дәрес бирәм. Хыялым тормышка ашты, музыка укытучысы белгечлеген алдым. Пандемия дәүләт эшенең ни дәрәҗәдә ышанычлы икәнен күрсәтте. Шуңа да 7 ел ул-ларым белән декретта утырганнан соң, кабат мәктәпкә килдем. 149 нчы лицейда вокал дәресләре алып барам. 90 га якын бала белән шөгыльләнәм. Эшем бик ошый, Илназ балалар өчен махсус җырлар язды, аларга аранжировкалар ясатабыз. Сәләтле балаларны бәйгеләргә әзерлибез.

— Әйе, йорт сала башлаган идек. Фатирда яшәдек. Пандемия вакытында йортка ешрак барырга туры килде. Ахыр чиктә шунда яшәп калдык. Карантин чорында күп эш башкарылды. Бакчаны рәткә китердек. Теплицаны төзеп бетердек. Ишегалдында җәйге беседка ясый башладык. Вакытны гаилә белән бергә уздыру, җыелышып кино карау, тәмле ризык әзерләү — барысы да күңелле булды.

 

— Ишегалдында аппаратура урнаштырылган. Кичләрен биеп керәбез. Күршеләр дә сөенә, кунаклар килсә дә күңелле. Былтыр Илназ ишегалдында шугалак ясады. Быел да булдырырга исәп, тик һава торышы гына мөмкинлек бирми әле.

— Әйе, Илназның әнисе Пошалым авылыннан. Әтисе дә Арча ягыннан. Кызганыч, ул 11 ел элек мәрхүм булды. Аны җирләгәннән соң, икенче көнне улыбыз Камил белән бала тудыру йортыннан чыктык. Илназның ике абыйсы бар: Алмаз һәм Нияз. Гаиләләре белән сәнгать, җырга гашыйк кешеләр. Чананы безгә Рөстәм Закиров бүләк итте. Урамда барганда кешеләр туктатып, чана белән фотога төшәләр, әкияти матурлыгына сокланалар иде.

— Быел “Әниемнең ак күлмәге” җыры белән “Болгар радиосы” Милли музыкаль премиясенә лаек булдым. Бик дулкынландым. Коронавирус узып китсен иде. Билгесезлек арытты. Элекке кебек тыныч тормыш телибез. Югалтулар күп булды. Тамашачыларны матур клиплар, яңа дуэтлар белән сөендерергә телибез. Иң мөһиме — дөньялар тыныч булсын.