Алмаз һәм Айдар Юнысовларның балачагы җиңел булганмы?

–  Әмма бала табар алдыннан әнигә төшендә алгы ике теше ялтырап торган бала карап торган. Шул төштән соң «Бәлки игезәкләрдер дә» дип уйланган ул. Айдар исән-имин туган да, табиблар эшен бетереп, чәй эчәргә киткәннәр. Икенче бала туар дип табибларның башына да килмәгән. Шулчак бонус булып, мин туганмын (көлә).

 

Айдар:

– 1,5 килограмм авырлык белән тугач, табиблар безнең сәламәт булуыбызга шикләнгән. «Бу балалар үләчәк. Исән калган очракта да, гарип булачаклар, йөри алмаячаклар», – дип, үзләренчә, киләчәгебезне юраган булган. Әмма әни бары тик үз-үзенә генә ышанган. Табибларга ачуланып, безне өйгә алып кайтып киткән. Үзе безгә массажлар ясап, файдалы үләннәр белән аякка бастырган. Аннары табиблар безне күреп шаккаткан.

 

Алмаз:

– Гел авырганбыз. Әле колак, әле борын белән азап­ланганбыз. Шулай бервакыт хастаханәдә ятканбыз, инде терелеп беттек, өйгә кайтабыз дигәндә, Айдар урындык­тан кафель идәнгә егылып төшеп, аңын югалткан. Анда сөйләсәң, тарихлар бик күп. Әнигә җиңел булмаган инде.

 

Айдар:Игезәкләр булуның иң зур «плюсе» – яныңда һәрвакыт терәк булырдай кешең булу. Тормышта нинди генә хәлләр булмасын, ул кешенең һәрвакыт синең яныңда икәнен белеп торасың. Син аңа ышанасың, ул сиңа ышана. Аны фәрештә дип атарга да була.

 

Алмаз:

– Тискәре якларына килгәндә, икебезнең дә лидер буласы килә һәм без һәрвакыт ярышабыз. Бәлки бу берникадәр уңай якка да керәдер, чөнки ярыш, узыш, конкуренция булганда гына кеше үсештә.

 

Беренче гонорар

 

Алмаз:

–Мәктәп еллары иде... Авылда туй гөрли, безне шунда баянда уйнарга чакырдылар. Дәрестән алып чыгып киткәннәрен дә хәтерлим. Төне буе гармун суздык. Туйның икенче көнендә дә халыкны биеттек. Ул кадәр озак уйнап өйрәнмәгәч, беләкләр бик талган иде. Әле бит үзебез кечкенә, баян артыннан баш та күренми. Ә ул баянны һәрчак күтәреп йөртергә кирәк. Шунда безгә 300әр сум акча, носки һәм кулъяулык бирделәр. 300 сум ул заман өчен бик күп акча иде!