Җырчы Алсу Фазлыева: "Еладым. Хисләрне сүзләр белән аңлата да алмыйм"

– Мәккәгә баруым тиз һәм дөрес уйланылган адым булды. Декабрь ахырында Алсу Маликовага җырларга бардык. Килеп кергәч үк: “Алсу, без умрага барабыз”, – диде. Шунда ук мин дә барам дидем. Хәзрәттән урыннар белешә башладык. 17 гыйнвар сәфәргә кузгалырга тиеш идек. Алсу соңгы 4 урынны алган булган, мин 5нче кеше. Димәк, миңа урын юк. Самолетта урыннар булмагач, төркемебез 16сы кузгалырга булды. Тик анда да самолет тулы. Шулай итеп, 15 гыйнвар юлга кузгалтык. Беләсезме, Аллаһы Тәгаләнең ярдәме нинди зур. 17 гыйнвар, гомумән, Мәккәгә бара алмый калыр идек.  Казанда көчле бураннар булды. Умрага бару турында уйлаганым бар иде, бик теләп йөрдем. Аллаһ Тәгалә ярдәме белән, барысы да уңды. 2 тапкыр умра үттем, әле тагын җыенам.

– Намаз укыганым бик сирәк иде. Аякларым үзеннән-үзе килде. Әле башладым гына.

– Җыр – минем эшем, ипием. Икенчедән, без һәрвакыт тәрбияви җырлар җырладык. Алар күпме кеше күңеленә дәва тапты, күпме кеше җырларыбызны тыңлап аерылышудан калды. Мин элек тә тыйнак киенә идем, иң мөһиме – күңелдә иман булу. 

 

 

– Профессиям белән бәйле булгач, әлегә әйтә алмыйм. Ләкин бу сорауга җавап алдым. 

– Мин еладым. Хисләрне сүзләр белән аңлата да алмыйм. Мондый хәл минем белән беренче тапкыр. 

 

Илгизә Галиуллина әзерләде