Фән Вәлиәхмәтов: “Сүндем инде, сүз тыңлап кына йөрим”

– Юбилей булмаса да, ике көнгә сузылды туган көн. Кичә туганнар, дуслар килеп китте. Уфада яшәүче олы улым – Руслан кайтып керде. Заводта эшли ул, ялга чыккан икән. Бүген менә күршеләр белән чәй эчәбез. Светлана апагызга рәхмәт, ике көннән бирле бәлеш пешерә. Әллә ничә төрле салат ясаган. Кунак сыйларга ярата ул! – ди Фән абый.

 

Аның көр тавышын ишетү безгә дә рәхәт. Ярты елдан артык түшәмгә генә карап яткан авырлыкны җиңә алуына сөенәбез. 

 

– Туймазы районының Төмәнәк авылында “Бабай утары” дигән комплекс бар. Казаннан кино төшерергә киләләр дигәч, мин дә әзерләнеп бардым. “Татарлар ашаганда да җырлыйлар!” – дип, нибары бер сүзне әйтер өчен. Дөрес, аңа өстәп бер җыр да җырларга туры килде. Кайтырга җыендык, март ае бит, машинага барганда бозга таеп егылдым. Янбаш сөягемне сындырганмын, әй сызландым да инде. Урында кеше күзенә карап ятудан да авыры юк. Шул көннәрне уйлыйм да, дошманыма да язмасын, дим. Күңел төшенкелеккә бирелгәндә, Фәнир дустым килгәч, яшисем килми, ди идем. Ул орыша. Фән абый гомергә көчле булдың, бирешмисең, гомерең бетмичә барыбер үлмисең, елап яшәгәнче янып яшәргә кирәк, ди иде. Әкренләп аякка бастым, шөкер. Казанга килеп тә җырлап киттем бит әле. Сәхнәгә чыгарып куялар да, утырып җырлыйм. Кызык сүзләр сөйләштергәлим. Халык онытмаган мине, әле дә яраталар икән, дип куанам. Басып алкышлыйлар! Шулай да сүрелдем инде, элеккеге кебек сәхнәгә ашкынып чыкмыйм, шул сүз тыңлап кына йөрим. 53 ел сәхнәдән төшмичә, үз тавышым белән, күпчелек тальянга кушылып җырлаган җырчы мин, мактануым булмасын. Табыласы маллар табылган, дәрәҗәләргә ирешелгән, Аллаһыга мең шөкер, 3 балабыз, 4 оныгыбыз бар, тормышлары җитеш. Рәхәт күреп, тигезлектә генә яшисе, – ди җырчы. 

 

Фән абыйга теләк бер генә, саулыгы ныгып, киләчәктә саллы юбилейларын да үткәрергә язсын аңа.