Рамил Шәрәпов: «Бөтен әйбер акчага терәлмәгән бит»

 

– Бик яхшы, Аллага шөкер. Сабантуйларны гөрләттек. Быелгы бәйрәмнәр минем өчен үзенчәлекле булды – Сабантуйларны Шәрәпҗан белән «бергә» алып бардык. Яртысын – ул, калганын – Рамил Шәрәпов.

 

– Әйе. Көтмәгәндә-уйламаганда, бер артист та килмәгән авылга барып, сюрприз ясарга кирәк дигән идея килде башыма. Айван авылына барып, халыкның гына түгел, үземнең дә күңелне күрдем. Аларның сөенгәннәрен күреп, үзем икеләтә сөендем. Бик чакырганнар иде инде. Барлык авыллар да бәйрәмгә артист чакырыр өчен иганәче табып бетерә алмый бит, күпләр үз көчләре белән уздыра Сабантуйларны. Киләчәктә шушы эшне дәвам итәргә, һич югында елга бер мәртәбә шундый бәйрәм оештырырга телим. Заманасы болганчык, иртәгә нәрсә буласын белгән юк. Бөтен әйбер акчага терәлмәгән бит.

 

 

– Шәрәпҗанны җырлату күптәнге хыялым иде. Әйтик, урыс эстрадасындагы Михаил Галустян, Александр Ревваның образларына туры килердәй җырлары бар. Без дә яздырырга булдык. Җыр февральдә үк әзер иде, ил-көндә хәлләр тыныч булмагач, бераз көттек.

 

 

– Анысын курсташым, дустым Алмаз Гыйльметдинов белән яздык. Бер көндә генә, берничә айлар буе күңелебездә йөрттек, уйлаштык. Үзгә стиле дә булсын, халыкчан да булсын дип тырыштык. Әйбәт килеп чыкты дип уйлыйм. Командабыз зур иде, профессионаллар белән һәр образны уйлап эшләдек. Сүз уңаеннан, Шәрәпҗан өстендәге кып-кызыл костюмны киеп өйләнгән идем мин. Ул вакытта зуррак иде, хәзер кечерәйгән. Әллә Шәрәпҗанның җилкәсе киңрәк булып чыкты шунда…

 

 

– Төрле фикерләр булды. Һәрвакыттагыча инде – кемгәдер ошый, кемдер яратмый. Барысына да ошасын әле, дип эшләсәң дә, аны яратмаган ике кеше булса да табылачак. Үзем исә клипны да, җырны да уңышлы дип саныйм. Шәрәпҗанның юморы күбрәк абый-апаларга якын булса, җырны яшьләр яратыр, миңа калса.

 

 

– Элек тавыш тизрәк арый, авыррак иде. Хәзер ияләштем. Тавышны җәһәт кенә үзгәртү дә кыен димәс идем. Кайвакыт өйдә дә, хатын белән әйткәләшә башласак, Шәрәпҗан булып сөйләшәм. Ничектер йомшаграк, кызыграк килеп чыга.

 

 

– Минемчә, аның сәбәбе – Шәрәпҗанның халыкчан булуы һәм кешеләрнең теленә менгән актуаль темаларны «эләктереп» ала белүедер. Инде бераз үзгәрешләр дә кертергә кирәк дип уйлыйм. Көн дә бәрәңге ашау да туйдыра бит. Яңа образлар турында уйланам. Уйланам уйлануын, тик ул бит уйламаган җирдән килеп чыга. Шәрәпҗан да шулай булды.

 

 

– Шәрәпҗан популяр булганга шулай тоеладыр ул. Ләкин алар – икесе ике төрле кеше. Беренчесе халыкны көлдерсә, Рамил Шәрәпов җитдиерәк. Шигырьләр яздырып, халыкны рухи яктан баетырга тырышып иҗат итә ул.

 

 

– Мондый хәл бит юмор өлкәсендә генә түгел, башка өлкәләрдә дә күзәтелә. Әйтик, моданы гына алыйк. Әүвәлге киенү стиле, элеккеге модага әйләнеп кайттык. Юморда да шулай. Берара югалып торып сагындыра, тансыкка әйләнә дә яңадан халыкка ошый башлый.

 

 

– Иң беренче чиратта, гадилектер. Икесе өчен дә иң мөһим сыйфат.

 

 

– Тормыш рәвешем, яшәү чыганагым. Юморсыз үземне, тормышымны күз алдына да китерә алмыйм. Гәрчә драма артисты булсам да.

 

 

– Елмаерга тырышам. Күңел тулганда, шигырьләр дә укыйм, видеога яздырам. Андый чакта алар тагы да ихлас, гади килеп чыга.

 

 

– Бары тик үзеңә генә ышан.