Диана Гыймадиева: “Балет – минем тормышым”

Диана ГЫЙМАДИЕВА балерина булу өчен тугандыр, мөгаен. Аның әтисе Наил һәм әнисе Ольга Гыймадиевлар - танылган балет биючеләре, Россиянең атказанган артистлары, күп еллар буе Самараның опера һәм балет театрында эшләгән кешеләр. 6 яшеннән балет белән шөгыльләнә башлаган кызлары Диана да үз исемен, дәрәҗәсен зур тырышлык, күп көч куеп яулый. Менә унберенче ел инде ул Самараның академия опера һәм балет театрында эшли, спектакльләрдә төп партияләрне башкара һәм сәхнәнең әйдәп баручы осталарының берсе булып санала. Без Диана белән бик кызыклы әңгәмә кордык һәм аны укучыларыбызга да тәкъдим итәргә булдык.

- Диана, башта үзең белән таныштырып үтсәң иде: кайда тудың, кайда укыдың дигәндәй...

- Мин 1983 елда Куйбышев шәһәрендә дөньяга килгәнмен. Дүртенче сыйныфка кадәр рус балеты академиясендә белем алдым. Аннан укуымны Уфа хореография училищесында дәвам иттем. Ә аны тәмамлагач, Самарага кайтып, опера һәм балет театрына эшкә урнаштым.

- Әти-әниең йогынтысы белән балерина булырга теләгәнсеңдер инде?

- Әлбәттә. Балет артистлары гаиләсендә туып-үскән бала - сәхнә пәрдәсе артында үскән бала дигән сүз. Сөйләүләренчә, әти-әнием чыгыш ясаганда колясканы аларның хезмәттәшләре тирбәтеп тора булган. Шулай итеп, тумыштан язмышым балет белән бәйләнеп киткән минем.

- Нинди партияләр башкарасың?

- Миңа төп рольләрне бирәләр. “Щелкунчик” балетының ике редакциясендә дә биергә насыйп булды. Беренчесен 2003 елда балетмейстер Чернышов нео-классика, ягъни яртылаш классика, яртылаш модерн стилендә куйган иде. Ә хәзерге балетмейстер Шморгонер “Щелкунчик”ны классик стильдә сәхнәләштерде. Күптән түгел генә аның премьерасы булган иде. Шулай ук “Дон Кихот” балетында Китри, “Спящая красавица” балетында принцесса Флорина кебек башка күп партияләрне дә башкарам.

- Иң яраткан ролең?

- Миңа “Дон Кихот”тагы Китри роле якын. Героиням белән минем арада бернинди дә аерма юк кебек. Безнең холкыбыз, эчке дөньябыз бер: испан темпераменты, гамьсезлек, мәхәббәт...

- Сәхнәгә чыкканда нинди хисләр кичерәсең?

- Нинди партия булуына карамастан, һәр чыгыш алдыннан бик дулкынланам. Җаваплылык хисе тойган артистның хата ясарга хакы юк. Атналар, айлар буе өйрәнгәнеңне югары дәрәҗәдә күрсәтеп бирергә һәм хезмәттәшләреңнең, сәхнәгә куючының ышанычын акларга тиешсең.

- Иң беренче чыгышың исеңдәме? Ул синдә нинди тәэсир калдырды?

- Опера һәм балет театры сәхнәсендә беренче тапкыр мин әниемнең иҗади кичәсендә чыгыш ясаган идем. Бу аның сәхнәдән китүе, ә минем килүем булды. “Летучая мышь” опереттасыннан вальс биедем. Шундагы дулкынлануымны әле дә оныта алмыйм. Солист өчен иң мөһиме - лидерлык сыйфатлары. Минемчә, солистлыкка өйрәнеп булмый, андый булып туарга кирәк. Сәхнәгә чыкканда үзенең куркуын җиңә алмаган кеше күләгәдәрәк булырга тырыша.  Ә лидер, киресенчә, алга чыга. Чөнки спектакльне алып бару өчен игътибар үзәгендә булырга кирәк.

- Син морадыңа ирештеңме инде, әллә яулар үрләрең алдамы әле?

- Әле барысы да алда, дип саныйм. Балаларымны табып үстергән арада карьерамда тукталыш булып торган иде. Хәзер инде менә җиң сызганып эшләргә һәм кабул булмаган теләкләремне тормышка ашырырга ашыгырга кирәк.

- Нинди роль турында хыялланасың?

- Хыялланып була ул. Тик, мәсәлән, мин беркайчан да “Лебединое озеро” балетында Одетта һәм Одиллия партияләрен башкара алмаячакмын, чөнки аларның буе озын булырга тиеш. Мин үземнең конституциягә туры килгән рольләр турында гына хыяллана алам.

- Синеңчә, балерина кайчан уңышның иң югары ноктасына җитә?

- Бу турыда пенсиягә чыккач кына әйтеп буладыр. Ә әлегә һәр туган көн яңалык китереп тора. Шулай ук һәр балетмейстер да артист, театр үсешенә яңалыклар кертеп тора. Шуңа күрә әле барысы да алдадыр, дип уйлыйм.

- Табынучыларың күпме?

- Күбесенчә таныш-белешләрем. Балетны яратучылар арасында билгеле бер артистларга өстенлек бирүчеләр дә бар, әлбәттә.

- Балет тамашачылары турында нәрсә әйтә аласың?

- Тамашачылар безне аңлап, җылы кабул итәләр. Пәрдә ачылгач, халык белән тулы залны күреп, күңел шатлана. Балет яратучылар Самарада бик күп.

- Тормышыңда балет нинди урын алып тора?

Балет – минем тормышым. Һәм, әлбәттә инде, гаиләм дә. Бер генә көнемне дә эшемнән башка күз алдына китерә алмыйм. Безнең һөнәр – ул көндәлек хезмәт, бер тапкыр репетициядән калсаң, ике адым артка ясадың, дигән сүз.

- Әти-әниең синең белән горурланалардыр инде?

- Әни - минем иң зур ярдәмчем һәм төп тәнкыйтьчем. Менә “Щелкунчик” спектакленә дә ул мине әзерләде. Гадәттә мин башка репетиторлар белән шөгыльләнәм, чөнки әниемне укытучы буларак кабул итә алмыйм. Шуңа күрә дә арабызда иҗади бәхәсләр туа, әмма аның фикере барыбер өстен кала.

- Алар синең карьераңны ничек бәялиләр?

- Мин әниемнең өметләрен акламадым әле, дип уйлыйм. Ә әтием моңа җиңелрәк карый, чөнки ул балеттан тыш та тормышта мөһим нәрсәләр күп, дип саный. Шулай да, кимчелекләрне күрсәтеп, киңәшләрен бирә.

- Син үз урыныңны таптым дип саныйсыңмы?

- Әйе, балет - минем тормышым. Аңардан башка мин  үземне күз алдына китерә алмыйм.