Чәнечкеле робагыйлар

(Сатирик әсәрләр конкурсы)

Языйм микән мин дә әллә робагыйлар?

Йөрәктәге хисләр шуңа кодалыйлар.

Тик, барыбер, Гомәр Хәйям булалмам мин,

Булсаң иде, һич югында, Мөхәммәтшин,

***

Әйтешәләр: «Бусы фәлән бай мәчете,

Бусы менә, яңа татар—Хан мәчете.

Күңелләрне тырный шунда шикләр корты—

Түгелмени мәчет хәзер Алла йорты?

***

Кәнәфигә куйды аны халык «сайлап».

Сайламыйча! Эшне кыла түрә-байлар!

Эшчәнлекне башлады ул ипләп-җайлап;

Түрәләрнең кайсын сайлап, кайсын майлап.

***

Тулып ташкан кяфер булса да, урысҗан

Чит-ят телгә кыйбла тотып кылмый дога.

Безгә ярый—чит-ят телдә Аллаһ сүзен

Сеңдерәбез башны җиргә ора-ора.

***

Әй, комсызлар! Комсызлыкны саклар өчен

Ялламагыз сез газраиллар-киллерләр.

Киллерләрнең иманы да, җаны да юк,

Сезнең җанны алырга да бер килерләр.

***

Ошбу җирдә туып һөнәр, гыйлем алгач,

Чит илләргә оча алар «кыйгак-кыйгак».

Саз булса да, туган җиргә кайта кошлар,

Ә бу «кошлар» кайда акча—шунда кышлар.

***

Ерткычлыкта тиң юк безгә—инсаннарга,

Сыйдырып булмый аны хәтта кыйссаларга.

Бу гамәлдән гарык инде озын тарих,

Тарихта да урын бетсә, кайда барыйк?

***

Сүтеп була һәр нәрсәне бик тиз генә,—

Менә дигән зур илне дә сүттек, әнә!

Шул «шатлык»тан без йөрибез инде менә

Дөнья буйлап хәер эстәп, ава-түнә.

***

Басуларың кара Рәсәй—вәт тамаша!

Авылларың бетеп, урының чүп-чар баса.

Чит җирләрне туп аттырып туздырганчы

Үз җиреңне сөрсәң иде лә ләбаса!

***

Крәстиән җиргә хәзер үзе «хуҗа»,

Аңа карап кимемәде һич тә нужа;

Элек аны чыбыркылап фиркә куса,

Хәзер, әнә, һәр инвестор таптап уза.

***

Милләтпәрвәр: «Уян, татар!»—дип кычкыра,

Бу шау-шуга милли бурлар сикереп тора.

Өч-дүрт татар тел турында гәп корганда,

Милли бурлар катлы-катлы кәттиж кора.

***

«Ил тоткасы—ир», дип әйтү хәзер хата—

Сөлектәй ир бүген күлмәк-ыштан сата.

Маңкорт ирләр ирлекләрен сатып эчеп,

Чүптәй сасып, анда-монда аунап ята.

***

Милли «босс»лар, ник нечкәрде тавышыгыз,

Мәскәү «бас»ыннан бөрештеме авызыгыз?

Милли «имезлек» булып калса сабырыбыз,

«Суверен»нан «гөбернә»гә дә калырбыз.

***

Үтте тыйнак заман, килде үзгәрешләр,

Пычранды дөнья, ахыры... мин дә буялдым.

«Үзгәргәннәр» шашып илне талаганда,

Беркатлы гөнаһсыз булудан... оялдым.

***

Ышана идек уйлап: хаклык—прокурор,

Баксаң, ул да икән астыртын бур.

Сул кесәгә туплый байлыкны тәм табып,

Угры түрәләрне кат-кат савып.

***

Күпне күрдең, Казансу, үз гомереңдә:

Сәүдәгәрләр, илбагарлар, илбасарлар.

Хәзер, әнә, ярларыңны мәсхәрәли

Илне талап, байлык җыйган юлбасарлар.