“Иртәгәгә кадәр яши алырсыңмы әле?”

Беркөнне ул миңа чылтыратып: «Кулыңа тиз генә каләм ал да, үзең сораган кагыйдәне язып куй», – диде. Ә мин бу вакытта эш белән мәшгуль идем. «Эшеңне читкә куй, әйдә, сиңа бу дөнья мәшәкате кадерлеме, әллә бакый дөньямы?» – ди бу миңа, бик каты ачуланып. Мондый сораудан аптырап калдым. «Бүленә алмыйм бит, иртәгә язып алсам ни була?» – мин әйтәм. Бүген ул каядыр ашыга дип уйладым. «Иртәгә кадәр яши алырсыңмы әле, юкмы?» – дип, күңелемә шом салды да, телефонын сүндерде.

 

Дөрес, хәтта киләсе минутта безнең белән ни буласын белмибез. Фани дөнья шулай корылган. Әмма мондый караңгы уйлар белән яшәп булмый бит инде.

Зифа. Әлмәт

Фото: пиксабай