“Әниегез... агу эчте...”

Бер танышым­ның башыннан үткәннәрен тыңлагач, чәчләрем үрә торды. Гыйбрәт өчен дип, исемнәрен үз­гәртеп, аны сезгә дә тәкъ­дим итәргә булдым.

Динәнең күргәннәре, чыннан да, куркыныч фильм кадрларын хәтерләтә. Әниләре фаҗигале төстә дөньядан киткән көн аның йөрәгендә мәңге төзәлмәслек яра салып, бүген дә үзен сиздереп тора. Хәер, аңа кадәр дә күпне кичерә аның башы. Әле үзенә дә унике генә яшь булуга карамастан, кечкенә энесе белән сең­лесе өчен ул күптән инде җаваплылык хисен тоеп яши. Әти кеше еш кына әнисен кемнәндер көнләп тавыш чыгара, ә бу вакытта Динә энесе-сеңлесен тышка алып чыгып китү ягын карый. Кечкенәдән аналарча кайгыртучанлык сыйфаты канына сеңгән булгандыр күрәсең. Ә теге көнне исә, әти­ләре кабат тавышлана башлагач, Динә балаларны гадәттәгечә тиз-тиз генә киендерә дә, ишегалдына алып чыга. Төзелеп килүче гаражның бер почмагына берсен, икенче почмагына икенчесен бастырып, тавышланмаска куша да, үзе кире йөгереп, өйнең тә­рәзәсенә якынрак килә. “Бүтән тү­зәр әмәлем калмады... Хуш, бәхил бул...” — дип әнисенең ачыргаланып кычкырганын, аннары озак та тормый әтисенең башын тотып урамга йөгереп чыкканын Динә һаман да оныта алмый. “Әти, әти, ни булды?” — дип сорагач, әтисе: “Әниегез... агу эчте...” — ди дә, күршеләргә таба йөгерә. Динә бер мәлгә катып кала. Әтисенең сүзләре аның аңына барып җитми. Хә­ер, бала гына ич әле ул үзе дә. Кеше тик торганнан агу эчә ди мени... Әнисе су эчәм дип ялгышкан гынадыр. Хәзер ул өйгә керер дә, әнисенә ярдәм итәр... Ләкин инде әниләренә ярдәмнең кирәге калмый шул. Апалары артыннан йөгереп кергән балалар да авыз кырыеннан күбекләр чыгып, күзләре каядыр еракка төбәлеп калган, идәндә аунап яткан әни­ләрен күреп, башта берни аңламый басып торалар. Аннары өчесе өч яктан әнкәләренең инде суына башлаган гәүдәсенә килеп сарылалар.

Иң кечкенәләре беренче тапкыр мәктәпкә аяк басасы көнне ана кешене мәңге кайтмас җиргә озаталар. Шушы көннән Ди­нә өчен балачакка нокта куелды дисәң дә буладыр. Әйе, әтиләре аларны баштагы мәлләрдә бер дә кешедән ким-хур итми итүен. Кибеттән тәм-томын да ящигы бе­лән, кием-салымын да иң матурын алырга тырыша. Динә дә әтисенә булдыра алганча булыша. Савыт-саба юу, ашарга пешерү, өй җыештыру кебек эш­ләрне ялт итеп эшләргә өйрәнә. Ләкин алда язмыш сынауларының тагын да хәтәррәге көтеп торган икән...