ЭШ ЭЗЛӘҮ ГАЛӘМӘТЕ

Танышларымның күбесе җәй көннәрендә эшкә урнашу, бераз булса да акча эшләү теләге белән яна. Кызганыч, бу теләкләрен тормышка ашыра алучылар гына сирәк. Йә яшьләре тулмаган, йә югары белем кирәк, йә тагын берәр сәбәп табыла...

Акчам китте әрәмгә

Бүген эш тәкъдим итүче газеталар белән киоск тулган. Ал да җаның теләгән эшне сайла гына. Узган ел мин дә дустым белән эш эзләүнең бу ысулын кулланып караган идем. Юлыбызда очраган беренче киосктан 4-5 газета сатып алдык та үзебезгә ошаган белдерүләрне билгеләп чыктык. Аннан соң белдерүдәге номерларга шалтыратырга керештек.

"Алло, исәнмесез. Мин белдерү буенча шалтырата идем...", "Гафу итегез", – дигән җавап сүзсез калдыра. Хәер, кайберләре исемеңне, яшеңне, белемеңне, телефон номерыңны сорап: "Соңрак шалтыратырбыз", – дип өмет бирә. Үзләренең адресларын әйтеп, әңгәмәгә чакыручылар да булырга мөмкин. Тик әңгәмәгә барып, 50-60 кешелек чиратта торып, 3-4 битлек документ тутыруның бер файдасы да булмады. Соңрак шалтыратырга тиешле "шеф"лардан да хәбәр ишетелмәде... Акчаны гына җилгә очырдык.

"Пробный день" булыр бүген

Җәйнең бер көнендә танышым үзе белән эшкә барырга тәкъдим итте. Дүрт куллап ризалаштым. Эше дә авыр түгел, билгеләнгән урында уен уйнатып кына торасы. Иртәнге тугызларда эшкә керештек. Әллә көн салкын булганга, халык бик аз иде. Күңелсезлектән биш минут саен сәгатькә карап, эш көне үтүен көтеп интектем. 3-4 сәгать "эшләгәч", коеп яңгыр ява башлады. Без, чыр-чу килеп, үзебезнең "офис"ка кереп утырдык. Бераздан "шеф" та килеп җитте. Беренче көн эшләгән яңа "хезмәткәрләр" белән аерым сөйләште ул. Беренче көн – "пробный день", акчасы түләнми икән. "Эшләргә теләүчеләр булса, иртәгә килегез!" – диде "шеф". Берничә кат уйлап, чутлап карагач, иртәгәсе көнне өйдә калырга булдым...

Җиләк-җимеш пешкән, ди

Багана, дивар, газеталардагы белдерүләрне эзләп, әңгәмәдән әңгәмәгә йөреп, "пробный день"нарны "кесәгә җыеп" аргач, акчалы эш эзләп акчасыз калгач, каланың шау-шуыннан качып авылга кайтырга булдым. Эш эзләп йөрүемне, юкка акча туздыруымны өйдәгеләргә дә сөйләдем. Алар исә: "Әле ярый вакытында кайткансың, авылның нәкъ "кызган" чагы: җиләк-җимеш өлгерде, бәбкәләр саклыйсы, үлән җыясы бар..." – дип тынычландырдылар. Авылның саф һавасы, чиста суы, искиткеч матур табигате җанга шулкадәр рәхәтлек бирде, хәтта нигә алданрак кайтмадым икән, дип уфтанып та алдым.