Ак бабаймы, әллә Газраилме? (БУЛГАН ХӘЛ)

Бу фаҗигале хәл Бүздәк районының Чәрмәсән авылында була. Кояшлы иртә белән Дания исемле яшь хатын кер юарга тотына, ә кызы Эльвера кечкенә чиләкләре белән әнисенә су ташып тора. Эшләп арыгач, биш яшьлек Эльвера, кояштан качып, бакчадагы агачлар арасына кереп утыра да әнисенең кер юганын, элгәнен күзәтә.

 

Шулай тыныч кына утырганда аның каршына ап-актан киенгән, ак чәчле һәм ак сакаллы бер бабай килеп баса һәм үзе янына чакыра. Кыз куркуыннан әнисе янына йөгереп бара һәм:

– Әнием, әнием, әнә тегендә бер Ак бабай мине үзе янына чакыра! – ди.

– Кайда, кайда? – дип сорый әнисе.

– Юк, башкача мин ул якка карамыйм! – дип җавап кайтара биш яшьлек кыз.

 

Даниянең кызы күрсәткән урынга бер-ике адым атлавы була, кинәт Ак бабай аның каршысына ук килеп чыга һәм:

– Әй, балам, сине бер афәт көтә, – ди дә югала.

Дания, “Афәт нәрсә була икән ул”, дип, ире Әмирҗан кайтканчы уйланып йөри. Ире кайткач, сорый:

– Әмирҗан, афәт нәрсә ул?

– Кайгы, – дип җавап бирә ире.

 

Кичке аш алдыннан хатыны һәм биш яшьлек кызы йорт хуҗасына күргәннәрен сөйләп бирәләр. Ир игътибар белән тыңлап тора да болай ди:

– Мин армиядән кайтканда, поездга чегән хатыны кереп, киләчәгемне сөйләп бирде. Бу дөньядан 35 яшеңдә китәсең, диде, бәлки, дөрес әйткәндер? Алай дисәң, әле 35 яшькә кадәр байтак вакыт бар...

 

...Шулай итеп, көн арты көн үтә. Ак бабай да онытыла. Җәй көзгә авыша. Эльвера әнисе янында, һәрвакыттагыча, уйнап йөри, ярдәм итә. Һәм көннәрдән бер көнне Даниянең күз алдыннан кызы югала. “Нәнәләренә киткәндер”, – дип уйлый әнисе.

Бераз вакыт үткәннән соң Эльвераның суга батып үлеме турында килеп әйтәләр. Афәт – иренең үлүе булмый. Биш яшьлек кызы артыннан килгән булган Ак бабай. Бәлки, ул бабай кыяфәтенә кергән Газраил булгандыр...

Светлана СӘХӘБЕТДИНОВА.

Октябрьский шәһәре. Кызыл таң