Риман Гыйлемханов: Әгәр мин Президент булсам...

21 декабрьдә Президентыбыз Р.Миңнеханов белән очрашуда әнә шулар хакында уйлап утырдым. Ел саен була торган гадәти бер очрашу иде бу. 

 

Президент журналист халкы алдында узып баручы елга йомгак ясый, “якты киләчәк”не тәгаенли. “Якты киләчәк”не куштырнаклар эченә алсам да, Президент авызыннан төшенкелеккә бирелгән сүзләр ишетмә­дем. Хәер, ул шулай булырга тиеш тә.

 

Яхшы, якты тормыш гаранты булган Президент та заманнан зарланып утырса, безгә башны элмәккә тыгасы гына кала, Алла сакласын!

 

Ике сәгать тирәсе утырдык. Президентның матбугат үзәге хезмәткәрләре журналистларга алдан әзер­ләнгән сорауларны таратып чыктылар. “Сорау-җавап” башлангач, Рөстәм Нургали улы моны үзе дә сизде, ахрысы: “Әллә әзер сорауларны укыйсыз инде?” – дип куйды. “Әйе” дә димәдек, “юк” та димәдек. Сораулар исә бүген ил, Татарстан алдында торган иң әһәмиятле мәсьәләләргә кагыла иде. Алар, асылда, безгә билгеле инде. Миңа “сораулы билет” эләкмәгән иде, шуңа күрә: “Сүз “Ватаным Татарстан” газетасы журналисты Риман Гыйлемхановка бирелә”, – дигәч, аптырап, каушап калдым. Аннан соң, Пре­зиден­ты­бызның эшчәнлеген, Та­тарстанның кайсы юлдан баруын беләбез. Бәлки, эшлекле сөйләшүдән читкә тайпылырга кирәктер, дип уйлап, кисәк кенә күңелгә килгән сорауны бирдем. “31 декабрь төнендә Кремль курантлары суга башлагач, Рөстәм Нургали улы Яңа ел теләкләрен нинди җөмлә белән башлар икән?” – дидем. Президент башта: “Бу хакта нигәдер уйлаган юк иде, – диде дә, – Аллага шө­кер, без исән-сау, дип башлар идем”, – диде. Мин бу сорауны махсус бирдем. Чөн­ки еллар узган саен ке­шенең яшәешкә мөнә­сә­бәте, тормышка таләбе, ки­ләчәккә хыяллары үзгәрә. Президентның: “Аллага шө­кер, без исән-сау”, – диюе  бу инде сау­лык-сәламәтлек те­ләү генә түгел иде, ми­немчә. Бу тормышта барын да кү­реп, бөтен киртәләрне җи­ңәргә әзер булган олпат шәхес сүзләре иде. Исән-сау булсак, барын да эшләрбез, дигән мәгънә тойдым аның сүзләрендә. Бүгенге вәз­гыятькә бәя биргәндә дә заман авырлыгына ишарә ит­мәде Президент, бәлки, “Зарлану гөнаһ булыр иде”, – дип куйды. Ни генә дисәк тә, җитештерү буенча узган елгы күрсәткечне уздырганбыз. Уртача хезмәт хакын 40 процентка арттыру күздә тотыла.

 

Президентны мин еш кына бер көн алда яшәүче кебек итеп күрәм. Телебезгә килеп кергән “нано-тех­нология”, “иннополис” кебек ят сүзләр нәкъ менә Рөстәм Нургали улы исеме белән бәйле түгел микән?

 

Хан заманыннан калган җитештерү ысулларыннан ваз кичү беренче Президентыбыз М.Шәймиев вакытында башланган булса, аның шәкерте Миңнеханов алгарыш-яңарышны тагын да югары баскычка күтәрде дип  әйтә алам. Эшчән­лек­нең берәр өлкәсендә нинди дә булса яңалык килеп чыга икән, берен­челәрдән булып Татарстанны телгә алу инде гадәткә кереп бара. Безнең Рос­сиядә әйдәп баручы төбәк икәнлегебез турында берәү дә бәхәс­ләшми.

Кризистан, замана авыр­лыгыннан зарланучылар са­ны ишәйгән бер вакытта Татарстан әйдәп баручы булып кала бирә. Мин бүген Президентны да, гомумән, республика җи­тәкчелеген дә күккә чөеп мактарга җыен­мыйм. Әмма Рөстәм Нур­гали улының яшәеше­безнең һәр өлкәсенә кагылып, төгәл саннар китереп сөйләве, иртәгесе көнне тәгаенләп өметле сүзләр әйтүе уйландырмый калмады. Инде “Әгәр мин Президент булсам...” дигән исемне бүтән бер генә язмама да куймам. Чөнки республика белән җитәкчелек итү өчен дә сирәк кешегә бирелә торган аерым бер талант, шуның өстенә батырлык, тәвәккәллек тә кирәк икә­нен яхшы аңлыйм.

 

Президент безне – журналист халкын якынлашып килүче Яңа ел белән котлады, рәхмәтләрен белдерде. Без дә аңа карата изге теләктә калабыз, “Аллага шөкер, без исән әле, алдагы елларда да шулай исән-сау очрашырга язсын!” – дибез.