Эльвира Юнысова: «Фидан абый сәхнәдә, елыйсы урынга, көлдерде»

Мәҗит Гафури исемендәге Башкорт дәүләт академия драма театры талантлы артистларга бай. Шуларның берсе – Башкортстанның халык, Россиянең атказанган артисты Эльвира Юнысова. Заманында күренекле артист Фидан Гафаров белән партнерлар булып уйнаган артистның иҗаты белән бүген укучыларыбызны якыннанрак таныштырыйк.

 – Эльвира, иҗат юлыгыз баш­ланганга да утыз елдан артык вакыт узып киткән. Театр артисты булмасагыз, сездән бәлки яхшы музыкант та чыгар иде, заманында музыка училищесы тәмамлаган кеше бит. Театр артисты буларак, ул һөнәрегез сәхнәдә ярдәм итәме?
 
– Әлбәттә, ярдәм итә. Артист өчен дөнья классиклары әсәрләрен белү бик кирәк. Театр артисты булырга хыялланган кеше музыка белеме дә алсын иде. Музыка белән әдәбият кешене тәрбияли. Бүген актер психолог та булырга, әдәбиятны да белергә тиеш.
 
– Сезне Казанга килгән саен берсеннән-берсе кызыклы роль­ләрдә күрәбез. «Диләфрүзгә дүрт кияү»дә – Диләфрүз, «Галия»дә Галия кебек матур образлар белән дә тамашачы күңеленә кереп калдыгыз. Рольләрегезнең бигрәк тә кайсысы ныграк сагындыра?
 
– Нурия Ирсаева белән чиратлашып уйнаган Галияне бик сагынам мин. Аннары, Мостай Кәрим әсәрләрендәге рольләремне дә еш искә алам. Аллага шөкер, уйнаган рольләремнән канәгатьмен.
 
– Тискәре рольдән соң нәфрәт белдергән тамашачы да булмый калмагандыр?
 
– 1984 елда театрга килгәч тә, мин Туфан Миңнуллинның «Әниләр һәм бәбиләр» спектаклендә сабыен бала тудыру йортында калдырып чыккан Дилемманы уйнадым. Шунда сәхнәдә үк тамашачының мине яратмыйча карап утыруын тоя торган идем. Соңыннан барысына да чәчәкләр менгерәләр, ә миңа юк. «Ай кызы« дигән телевизион фильмда да тискәре холыклы Рәшидәне уйнадым. Урамда тамашачы, танып: «Син безнең яраткан артист. Ничек кешене шулай зәгыйфьләндерә аласың?!» – дип ачуланып китәләр иде.
 
– Фидан Гафаров белән уйнаган вакытларыгыз ничек исегездә калды?
 
– Ул үзенә бер аерым шәхес. Шундый шәхеснең булуы театрыбызны да югары дәрәҗәгә күтәрә. «Хушыгыз, хыялларым» спектаклендә без аның белән бергә уйный идек. Мин, аңа карап: «Син курыкма, Айсар агай, балаларыңны үзем карармын», – дип еларга тотынырга тиеш. Берсендә ул миңа борылып карады да көлдерергә тотынды. Бер ай буе сәхнәдә, елыйсы урында, мине шулай көлдерде. Аннары бервакыт мин репетициягә соңга калмас өчен урамда машина туктатам. Бер «Волга« килеп туктады. Арткы утыргычка кереп утырдым да: «Миңа театрга барырга кирәк«, – дидем. Барып җиткәч: «Я вам сколько должна?» – дип сорадым. «Никогда не расплатишься», – дигәннән соң гына «таксист»ка күтәрелеп карадым. Ул Фидан Гафаров булып чыкты. Үзенең дә театрга килүе икән.
 
– Эльвира, театрда эшләгән хатын-кызлар арасында депутат булган кеше соңгы вакытта күренми. Сезне Башкортстанда үзегезнең туган ягыгыз Сибайдан депутат итеп сайлаганнар. Ике эшне бергә алып бару кыен булгандыр бит.
 
– Мин яшьтән үк иҗтимагый-сәяси тормышта актив катнаштым. Комсомол секретаре буларак конференцияләрдә чыгышлар ясадым. Профсоюзда эшләдем. Активлыгымны җитәкчеләр дә күреп алды. 2008 елгы сайлауда миңа үземне сынап карарга тәкъдим иттеләр. Сайланганнан соң, биш ел театрдан китеп тордым. Ул чакта мин күп нәрсә белдем. Кануннарны өйрәндем. Сайлаучылар белән очрашканда, аларга ярдәм итеп булмаса, бик борчыла идем.
 
– Депутат бе­лән артистка хас уртак сыйфатлар бармы?
 
– Депутат буларак, халык белән аралашканда психологик осталык кирәк. Миңа бу очракта артист булуым ярдәм итте. Артист та сәхнәдән торып тамашачы белән аралаша бит.
 
– Кызыгыз Руфинә нинди һөнәр сайларга җыена? Сәнгать юлыннан китсә, сез каршы түгелме?
 
– Ул технология көллиятендә дизайнер булырга укып йөри. Хатын-кыз өчен яхшы һөнәр дип саныйм мин аны. Тавышы да матур, сәхнәләрдә чыгыш ясаганы бар. Артист булырга теләсә дә каршы килмәгән булыр идем, тик актер тормышы һаман юлда үтә шул.
 
– Эльвира, Казанда еш буласыз. Татарстан башкаласы бигрәк тә нәрсәсе белән җәлеп итә?
 
– Без Казанга студент елларыннан ук килә башлаган идек инде. Килгән саен музейларга, мәчетләргә йөрдек. Шәһәрнең архитектурасына хәйран кала идем мин. Һәр килүемдә дә берүзем урамнарны карап йөрим. Казан тамашачысы да искиткеч. Алар безне ярата.
 
– Безнең артистлар белән үзара дуслыгыгыз да озак еллар дәвам итә.
 
– Әйе, килгән саен алар безне кунак итә. Ике театр дуслыгы – электән үк калган гадәт. Безне өлкән буын артистлар шулай дус булырга өйрәтте. Дуслык җепләре киләчәктә дә өзелмәс, дип уйлыйм. Ике театрда да талантлы баш режиссерлар эшли. Соңгы вакытта кайбер артистларның арадан вакытсыз китүләре генә йөрәкне әрнетә.