Яшьләр һөнәрне үзләре сайларга тиешме, ата-аналарымы? (Сораштыру)

Яшьләр һөнәрне үзләре сайларга тиеш. Россиялеләрнең күпчелеге (86 процент) шулай дип саный. Алар фикеренчә, баланың әти-әнисе юлыннан баруы түгел, мөстәкыйль фикер йөртеп, үз тормыш юлын үзе табуы кулай. Әлеге фикерне яшьләр генә түгел, өлкәннәр дә хуплаган. Бу хакта Бөтенроссия җәмәгатьчелек фикерен өйрәнү үзәге уздырган сораштыру нәтиҗәләрендә хәбәр ителә. Ә сезнеңчә, баланың ата-ана юлын сайлавы кулаймы?

Рабит БАТУЛЛА, язучы:

– Бу – бик катлаулы мәсьәлә. Әлбәттә инде, ата-ана баласын үзенә охшатып тәрбия­ләргә тырыша. Ул шулай булырга тиеш тә. Күп илләрдә нәселдәнлек һөнә­рен дәвам итү бар. Әйтик, аталы-уллы язучы Дюмалар, музыкант Ойстрахлар. Бездә Сәлимҗанов­лар, Бикчәнтәев­ләр династиясе бар. Нәсел һөнәрен үз­ләштерү бик яхшы нәтиҗә бирә. Ләкин бу кеше­ләр балаларын үзләренең юлын сайласын дип тәрбия­лә­мәгән. Ә бәлки, бала гаи­ләдә шул һө­нәргә гашыйк булган, аны үзе сайлаган. Үзенең һөнәрен ирек­сезләп тагучылар да бар. Бу очракта ул драмага әйләнә инде. Ата белән бала каршылыгы туа. Ата-ана юлыннан барыргамы, юкмы икәнен бала үзе сайлар ул.

Резеда САФИУЛЛИНА, галимә:

– Минемчә, бала ата-анасы юлын сайламаска тиеш, дию­че­ләрнең күпчелеге үз тормышларыннан канәгать булмаучылар. Өлкән буын вәкил­ләре арасында хәзерге вәз­гыятьтән канәгать булучылар аз. Чөнки илдә кискен үзгә­решләр булды, күбесе моңа әзер түгел иде. Шуңа алар үзләрен хәзерге тормышта адашкан итеп тоя, дөрес юл сайламаганбыз, дип уйлый һәм балаларының башка юл сайлавын тели. Үземә кил­гәндә, минем әнине (җырчы Гөлзада Сафиуллина. – ред.) дөрес юл сайламаган кешеләр рәтенә кертеп булмый. Ә мин кечкенәдән китап корты булдым, гыйлемгә, китапка, журналистикага бирелгән идем. Бу очракта сәләт тә роль уйный, билгеле. Башта журна­листиканы сайладым, соңрак фән юлына кереп киттем. Бу һәр кеше өчен индивидуаль. Улым, мәсәлән, табиб булырга әзерләнә. Ә кызымның сә­ләте бар, сәнгатьне, иҗатны ярата, әбисеннән күреп, җыр­чы булырга тели. Аңа, яраткан шөгыле белән беррәттән, университетта төпле белем алырга киңәш иттем. Әти-әнинең киңәшенә, әлбәттә, колак салырга кирәк, әмма бала үз юлын үзе сайларга тиеш.

Айгөл БАРИЕВА, җырчы:

– Мин сәхнә артында үстем, әти 5 яшьтән бирле үзе белән барлык гастроль­ләргә йөртте. Үземне кечке­нәдән бары артист буларак күрә идем. Әмма әти дә, әни дә моңа каршы булдылар, укытучы булуымны те­лә­деләр. Шу­ңа күрә 5 ел мәк­тәптә укытып карадым. Әмма сәхнә барыбер үзенә тартты, әти юлын сайладым. Беренче тапкыр сәхнәгә чыгу да әти белән булды. Ул миңа дәресләр бирә, сәхнәдә үзеңне ничек тотарга икәнен өйрәтә иде. Ул дә­ресләр миңа бик күп файда китерде. Әле дә ки­ңәшләрен тотам.

Ирек СӘМИГУЛЛИН, аспирант:

– Күпчелекнең фикере белән килешмим. Баланың ата-анасы юлыннан китүен хуп­лыйм. Чөнки бу очракта, бе­ренчедән, югарырак нәти­җә­гә ирешү мөмкинлеге зуррак. Әти-әниең сине үзләре ясаган хаталардан йолып кала ала, син бу юнәлешкә тирән­рәк үтеп керә аласың. Икен­чедән, ата-ана белән мөнәсә­бәтләр кору да җи­ңелрәк була.