Салаватның "Бу минем кешем!" дигән пропускы ГАИдан да коткарды

Салават әле җырлый гына башлаган елларда аның концертларына эләгү мең бәла иде. Концертка керү, яшь җырчыны тыңлау теләге исә һәркемдә бик көчле. Билетлар инде күптән сатылып беткән. Мин, берәр җае чыкмасмы, дип көн дә Камал теат­ры каршысына киләм. Хо­дайның рәхмәте, ышана­сыз­мы-юкмы, көннәрдән бер көнне минем алдыма ук Салават үзе килеп туктады.

Бер-беребезгә тик карашып торабыз. “Йә, әйт”, – диде бу. “Салават, концертыңа керә алмыйча җәфаланам ич, табып булмасмы бер урын?” – дип әйткәнемне сизми дә калдым. “Син кем соң?” – дип сорады бу. “Сәлимә”. Салават кузгала башлады. “Салават, энем, абый, җаным, бәгърем, – дип тезеп киттем мин. – Бер билет бир инде”. “Җаным, бәгърем, дип әйтүең ошады. Мә, көн дә килеп карый аласың”, – дип миңа бер катыргы сузды.

Катыргы дигәнем менә шушы инде. “Пропуск. Бу минем кешем”, – дип язылган, фоторәсеме дә, имзасы да бар. Шушы пропуск белән мине көн дә концертларга кертә торган булдылар. Әмма урынсыз иде ул пропуск дигәннәре. Шулай да мин барысына рәх­мәтле идем, Салават концертын өзлексез бер атна карадым.

Концертлардан соң да пропускның “игелеге”н күр­дем. Шулай бервакыт бик ашыкканлыктан, машиналар хәрәкәте зур булган урыннан урам аша чыгарга туры килде. Каршымда ГАИ хезмәт­кәр­ләре торуын абайламаганмын да. Эләктем бит. Мин­нән документ сорыйлар. Әл­лә ни уйлап тормастан, Сала­ватның пропускын суздым боларга. Татар егетләре иде, күзләре шар булды. Моннан соң да әле шушы про­пускның файдасын күрдем. Хәзер менә кадерле ядкәр итеп истәлеккә үземдә саклыйм.

Кама Тамагы районында туып үсеп, хәзерге көндә Нагорный бистәсендә яшим мин. Һәр нәрсәнең үз вакыты икән, концертларга йөри алмыйм инде, аяклар сызлый.