Динар Хөснетдинов: “Сәхнә осталары мине тиргидер...”

– Икесе дә тәңгәл килсә – иң әйбәте. Шулай да, миңа калса, тавыш зуррак көчкә иядер. Яңа туган бала да бит башта әйбәтләп күрми, ә нәкъ менә әнисенең тавышын ишетеп, бишек җырларын тыңлап, бу дөньяны таный башлый. Әле менә искә төште: мәктәптә укыганда, безнең психолог бар иде. Ул: “Кешенең үзен белмәсәң дә, тавышын ишеткәч, син аның белән инде ничәдер процентка танышкан кебек буласың – анализ ясыйсың, характерын билгелисең”, – дип сөйли иде. Ә бәлки, ишетү белән күрү кушылса, отышлырактыр.

 

– Тарихы ерак бу эшчәнлегемнең. Балачакта әни шигърияткә мәхәббәт уяткан иде, шуннан бирле гыйшкым үрчеп барды. Актер булуым да шул мәхәббәтнең нәтиҗәседер. Ә шигырьләр инде гел минем белән. Социаль челтәрләргә кертә башлавым гына бераз соңрак булды. Әле хәтерлим, 2006 елдамы соң, “Гашыйклар тавы” риваятен яздырып, социаль челтәргә элгән идем. Тиз таралды. Бүген инде андый типтагы аудиоязмалар ешайды.

– Күп очракта үзем сайлаганны яздырам. Һәрбер шигырьнең, җырда булган кебек, моңы, мелодикасы бар бит. Һәм шул моңны отып алсам, үз тоемлавым аша, күңелемнән үткәреп сөйлим. Шуңа ул табигый, җанлы килеп чыгададыр. Кайбер җирдә басымын дөрес куймасам филологлар, сәхнә осталары мине тирги дә торгандыр инде. Шигырьләр җибәреп, сөйлә әле, дип язучылар да бар. Ләкин күңелгә кермәсә, ничек яздырасың инде аны?

 

– Фәнис Яруллин, Хәсән Туфан, Әнгам Атнабаев – күңелгә иң беренче булып килгәннәре. Аудиториядә дә алар популяр. Ә шигырьләргә килгәндә, күңелемә бик кереп калганнардан берсе – курсташым Резидә Сафина тәрҗемә иткән “Бар да яхшы” шигыре. “Телисеңме?” дигәнен дә яратам. Күп инде яраткан шигырьләр. Һәрберсе уемдагы китап киштәмдә аерым урын алып тора.

 

– Уйлаган да юк, дөресен генә әйткәндә. Миңа Ютуб канал булдырып карарга дигән тәкъдимнәр бар. Әмма блогер булу, популярлык казану максаты юк. Инстаграмда булган сәхифәм җитеп тора. Өстәвенә, үземне Айрат Арсланов, Хәлим Җәләлов кебек оста шигырь укучы, конферансье итеп күрсәтәсем килми. Мин “любитель” кебек кенә.