Үлмик әле, исән булыйк

Күпме артист, күпме журналист һәм әдипләр, галимнәр, эшмәкәрләр һәм депутатлар китте быел. Өлкәннәре дә бар, гөр итеп яши башлаучылары да җитәрлек. Типсә тимер өзәрдәй спортчылар, пәһлеван батырлар да китте быел. Яшәешнең үз кануны шул: адәм баласы барыбер кайчан да булса бер күзләрен мәңгелеккә йома. Һәм моның белән берни эшләп тә, үлемгә каршы торып та булмый.

 

Мәгънәсез үлемнәр дә җитәрлек, анысы. Адәм баласы наркотигыннан, аракысыннан да үлә, ашыга-ашыга, кагыйдәләрне санга сукмыйча машинасында һәлакәтләргә очрап та бакыйлыкка күчә. Ә үз-үзенә кул салучылар күпме... Боларының да Ходайдан вакытыр җиткәндер дип уйлап куюдан ары китә алмыйбыз.

Танылган шәхесләрнең бакыйлыкка күчүе халыкта зур кайгы хисе тудыра. Соңгы юлга озатуларга филармонияләрне, опера һәм балет театрларын тутырып кеше килә икән, димәк, халык аны яраткан, үз иткән, хөрмәтләгән. Димәк, бу тормышта ул юкка гына яшәмәгән, тирән эз калдырган. “Кеше китә – җыры кала” дигән мәгълүм гыйбарә дә юкка гына барлыкка килмәгән бит. Кемнеңдер җыры, кемнеңдер әсәрләре, фәнни хезмәтләре, эшләгән яхшылыклары, кылган гамәлләре кала. Әйе, үлемсезлек, мәңгелек дигән төшенчәләр дә бар әле. Үлем һәм үлемсезлек...

 

Олпатлар, остазлар, легендалар китеп бара. Үлем һәрберебезнең янәшәсендә генә булса да, бер сорау туа: шәхесләрне кем алмаштыра? Халыкчан, моңлы тавышлы сәхнә йолдызларына алмашка татар җырына нинди тавышлар килә? Сан сыйфатка әйләнерме? Гомерен фәнгә багышлаган, том-том китаплар язган профессор-докторларыбыз урынын кемнәр алыр? Әдәбият, сүз сәнгате классикларына алмаш, гомумән, бармы? Саегабыз, ярлыланабыз түгелме? Бүгенге талантлар, киләчәктә матди байлыкны беренче планга чыгармыйча, мәңге сүнмәселек йолдызларга әверелә алырмы?

Исән булыйк...

Фото: https://pixabay.com/ru/