22.06.2010 Шоу-бизнес

«ИСӘНМЕСЕЗ, МИН СЕЗНЕҢ МОДЕЛЕГЕЗ!»

Яки мин ничек фотосессия уздым

Менә шулайрак килеп чыкты да инде бу хәл. Көннәрдән бер көнне “Московский комсомолец” гәзитенең фотографы Рамил Гали белән таныштырдылар. Үзебезнең Казан кешесе булып чыкты, ун ел элек Мәскәүгә китеп, анда төпләнгән. Сөйләшә торгач бу кеше бик ошады миңа. Фикерләвен, эшенә карата булган мөнәсәбәтен үз иттем. Һәм визиткамны сузып: “Сезнең белән эшләп алу минем өчен зур шатлык булыр иде”, – дидем.

Моңарчы “журналист һөнәр алыштыра” калыбыннан үрнәк алып, идән юучы, китапханәче, көнбагыш сатучы булып эшләп карадым. Менә хәзер фотомодель. Монысы иң рәхәте һәм холык-фигылемә туры килә торганы! Күптәннән профессиональ фотографта фотосессия үтү теләге белән яна идем. Ниһаять, тормышка ашты.

Башта Рамил Гали минем белән 1 апрель көнне “Идель-Пресс”та “пробный” фотосессия ясады. Мин моңа әзер түгел идем, ничек бар, шул кыяфәттә 12 каттагы фоейга менеп киттек. “Сиңа карагач, мин үткәнгә кайтам, синдә ниндидер тарихилык бар, милли бизәкләр фонында төшерәсем килә”, – диде ул миңа. Берәр музей белән сөйләшеп, шунда төшәргә булдык. Шимбә көнне Рамил Галине үземә кунакка чакырдым. Минем гардеробны карап, кайсы кием белән төшәсен сайларга тиеш идек. Берсеннән-берсе матур күлмәкләремне киеп чыга башлагач, абзыйның күзләре әлҗе-мөлҗе килә башлады. Чыннан да, алар арасыннан берне генә сайлау авыр булып чыкты (Соңыннан ачыкланганча, 150гә якын кадр арасыннан монда кую өчен сайлавы да җиңел түгел икән - монысы да, тегесе дә игътибарга лаек кебек - авт.). Шуңа күрә музейда түгел, берничә сәгатькә студия арендаларга кирәк, боларны алыштырып, иркенләп төшеп булсын өчен, дигән фикергә килдек. “Менә монысы моның белән туры килергә тиеш”, дия-дия аксессуарларны да җентекләп сайладык. Нәтиҗәдә, тугыз төрле кием безнең кастингтан узды. Рамил абый минем киенү стилен ничек бар, шулай кабул итеп, бары аз гына төзәтмәләр кертте. Шулай чөкердәшә-чөкердәшә биш сәгать узып киткән. Бик кызыклы кеше ул, сөйләшеп туя алмадык.

Икенче көнне махсус фотосессия өчен туфлиләр алырга киттем. Чөнки аяк киеме озак чыдамый миңа, коточкыч тиз туза, я үкчәсе сына. Җәяү йөрергә яратуымның бердәнбер начар ягы шул. Бәлки, иң гүзәл чакларымны оныкларыма күрсәтергә насыйп булыр, тарихта эземне ямьсез аяк киеме белән калдырмаска иде инде. Шуңа күрә бер алсу, бер кара туфли сатып алдым. Ул көнне, кызып китеп, кибеттән бер күлмәк тә алып кайттым. Чөнки тукымасына гәзит сурәте төшерелгән, журналист күлмәге бит инде бу, сатып алмый ничек түзәрсең?! Тугыз күлмәкнең берсен шушысы белән алыштырдым.

Сишәмбе көнне кичке сәгать 5тә Рамил Гали килеп җитте. Күпсанлы пакетларымны машинасына төяп, юлга кузгалдык. Мин телефоннан студиянең кайда урнашканлыгын сорадым, мин яшәгән җирдән ерак булмаса да, никтер без буталдык. Яңадан шалтыратып, сорашып аңладык дигәндә генә “бөке”гә эләктек. Фотографым дулкынлана башлады: “Мин һәрнәрсәнең төгәл, билгеле бер тәртиптә булуына ияләшкән. Менә мондый буталчыклардан башлангач, ачуым чыга”, –ди машина кәнәфиендә боргаланып. Оеша алмаганым өчен аның алдында шундый уңайсыз булып китте. Таптык студияне. Безне каршы алучы фотограф белән бергәләп утларны көйли башладылар. Мин әле бизәнмәгән, ләкин теге өр-яңа күлмәкне киеп өлгердем. Утларның дөрес төшәме икәнен тикшерү өчен 1-2 минут черт-черт эшләп карады башта. “Нәрсә бу? Бу күлмәк миңа таныш түгел! Күзем ияләшмәгән ич, мин нишләргә тиеш инде хәзер? Нигә таныш күлмәктән башламадың?” – диде ул борчылып. Мин үземчә аңа сюрприз ясарга теләп беренче өр-яңа күлмәкне кигән идем. Шушы мизгелдә миңа тагын бер кат фотограф алдында уңайсыз булып китте. Кем әйтмешли, син яхшырак булсын дисең, ә килеп чыга – гадәттәгечә.

Никтер мин тырнагымны буярга өлгермәгән идем. Ә фотосессия инде башланды! Төшкән чакта лак кибеп бетте шунда. Рамил Гали образны алыштырырга төп-төгәл ике минут вакыт бирә. “Озаклап утырсаң, илһам кача”, – дип аңлата ул моны. Һәбер фотографның үз эшләү стиле, аныкы шушындый икән. Миңа булышучы юк бит – визажист та, парикмахер да, образны тәртипләп төзүче, киемне рәтләүче дә үзем. Кирәк була калса дип үтүк белән фенны да алган идем. Кая ул, аларны кулланырга вакыт юк! Киенгән чакта әледән әле: “Әйдә тизрәк, югыйсә кайтам да китәм”, - дип торганда кабаланырга тотынасың, әле генә монда булган әйберләр дә күзгә күренми башлый икән ул. Мин үземне читенсенә торган кешеләр рәтенә кертмәс идем, студиягә килгәндә тегеләй итәм, болай итәм дип уйлап, планлаштырып бардым. Ә объектив алдына баскач, башым буш-буш, бер идея да юк. Дусларың фотоаппаратка төшергәндә берни уйламыйсың, төрлечә кыланасың. Ә профессионал алдында югалыбрак каласың икән ул. Берзаман Рамил Гали: “Син эшләргә теләмисең, әйдә, эмоцияләреңне күрсәт”, дип кыздырырга, ачуланырга тотынды. Тырыштым инде, тырыштым. Беренче чиратта миңа кирәк бит бу фотосессия, аңа түгел. Шулай итеп бер тәнәфессез өч сәгатькә якын эшләгәнбез. Фотографым арыды. Ә минем иң яраткан яшел күлмәгем белән бик тә төшәсем килгән иде бит. Шуның белән генә төшик инде дип ялвардым. “Юк, син барыбер эшләмисең, булды, кайтабыз”, – диде. Аның белән сатулашып, көчкә күндереп, яшел күлмәк белән дә биш-алты кадр ясадык. Шулай итеп, тугыз күлмәкнең сигезе кулланылды. Утырып кофе эчтек тә әйберләрне җыеп кайтып киттек.

Рамил Гали мине ишектән чыкканнан алып өйгә кайтарып куйганчыга кадәр: “Кайчак шундый кырыс инде мин, каты бәрелгән булсам гафу үтенәм”, – диеп кайтты. Ә чынлыкта аның шундый таләпчән булуы, эшне тиз темпта алып баруы бик ошады, оялырга-дулкынланырга вакыт калдырмады ул миңа. Дүрт сәгать тә, биш сәгать тә эшләргә әзер идем ул көнне, чөнки кабатлап әйтәм, бу процесс миңа бик ошады. Өйгә кайткач, мин бу көнне янәдән күздән кичердем. Фотосессиягә әзерләнүдән, фотога төшүдән әйтеп бетергесез уңай тәэсирләр алдым. Күңелем шулкадәр киеренке халәттә булган, күрәсең, кечкенә бала сыман: “Фотоларны хәзер үк күрәсем килә!” – дип елап ук җибәрдем. Үтә хисле кеше икәнемне белә идем, ләкин бу дәрәҗәдә... Үземә үзем шаккаттым! Яз көне болай да күңел иләс-миләс була, шунысы да өстәлде, ахры. Ислам динендә фотога төшү хупланмаса да, мин аны начар гамәлгә санамыйм. Чөнки фотосессия ярдәмендә кыштан соң тунны салып ташлагандай, 10 елга яшәрдем. Эчке яктан да, тышкы яктан да. Җырчы белән тамашачы арасында энергетика алмашу булган кебек, монда да шундый нәрсә күзәтелә. Эшнең нәтиҗәсе икебезгә дә ошагач, тагын да уңай хисләр кичерәсең. Иң мөһиме – синең рухыңа туры килердәй, сине аңлардай кеше белән эшләү.

Икенче көнне дүрт күз белән Рамил Галинең эшемә килеп керүен көттем. Фотоларны бергәләшеп карадык – бик ошады. “Ярый әле яшел күлмәгеңне “яклагансың”, иң уңышлы чыкканы шулар”, - диде Рамил абый. Күңелгә ятышлыларын сайлап алып, “ВКонтакте” сайтына үземнең биттәге фотоальбомга урнаштырдым. Реакция искиткеч булды! Комментарий арты комментарий явып кына торды. Син шту, үземә үзем гашыйк була яздым хәтта!.. Егетләр очрашуга чакыра, кызлар кем һәм күпмегә төшерүе белән кызыксына, аларның да шундыйны эшлисе килә. Дөресен генә әйткәндә, бу сайтта тәнкыйтьләүчеләр сирәк. Еш кына бик үк уңышлы чыкмаган фотога да альбом хуҗасының күңеле булсын өчен: “Супер булган бу! Бигрәк чибәр син”, дигән фразалар “Сәлам! Хәлләрең ничек?” кебегрәк дежур сүзләрдәй автомат рәвештә язылалар. Ә чын бәяне “Матбугат”та утыручылар бирә. Тетмәмне тетегез, әйдә, рәхәтләнеп чәйнәгез әле, җәмәгать. Фотошопландыруны яратмыймын, шуңа күрә сайтка фотографияләрнең барысы да табигый килеш эленде.

P.S. Рус эстрадасы тусовкасында үз кеше Рамил Галидә бушлай фотога төшү һәркемгә тәтеми. Ул чынлап та үз эшенең остасы. Туган ягына кайткач, берәр кызыклы нәрсә төшереп китәргә теләгән. Ул “кызыклы нәрсә” мин булып чыктым менә. Үзендә фотосессия үткәннән соң, кызлар бик уңышлы гына кияүгә чыгып куялар дигән иде. Эшкә тотынганчы, ул мине ике тапкыр төшендә туй күлмәгеннән күргән. Сүзе дөрес булып, тиздән кияүгә чыгып куйсам, Рамил Галигә чиратка тезелмәгәйләре әле.