Вадим Захаров: «Кызыбыз үзебезнеке түгел дип шикләнделәр»

Танылган булуның бер ягы шул инде (уңай ягымы, тискәреме – монысын һәр артист үзе хәл итә) – һәр адымың исәптә, уңга каерылсаң да, сулга китсәң дә тамашачыңның җентекле карашыннан читтә калмыйсың. Берсе бер төрле күреп, икенчесенә сөйли, тегесе үз чиратында, үзенчә ишетеп, өченчесенә җиткерә, кыскасы, «ватык телефон» системасы тулы көченә эшли, һәм артист турында бер дигән гайбәт барлыкка килә!

 

Вадим Захаров (җырчы): «14 июль көнне икенче кызыбыз туды. Бала көткәнне беркемгә дә әйтмәдек дисәм дә була. Иң якын туганнар, дуслар белде инде. Менә шул кызыбыз тугач, сүзләр килеп иреште: «Үзләренеке микән? Бала көтмиләр иде бит...» Үзебезнеке! Тагын кемнеке булсын инде...» 

 

Нурзадә (җырчы, автор-башкаручы): «Бер елны сольный концертымны яз көне – май аенда куярга уйладым. Минем туган көнем майда бит! «Һиндстан хикмәтләре» дигән программа иде ул. Берзаман миңа Айгөл Бариева: «Син корсаклымы әллә?» – ди... Егылып китә яздым! Шундый сүз чыккан икән, янәсе, мин әле көзен генә сольный концерт куйганмын да җиде-сигез айдан соң яңадан концерт куям. Болай ашыгуымның сәбәбе – бала көтәм икән, көзгә табасы, шуңа күрә сольнигымны язын уздырып куям, имеш... Әй көлдем инде! Айгөлдән, көлеп: «Атасының кем икәнен әйтмәделәрме?» – дип тә сораган идем әле». 

 

 

Ник өйләнмисең, диләр, үзләре шуның сәбәпләрен табып куялар. Берәрсе белән очрашып йөри башласам, ник аның белән йөрисең, ул сиңа тиң түгел дип гаебен табалар. Гел йөрмәсәң, нишләп беркем белән дә йөрмисең, дип әрлиләр. Аңламассың... Ярый, мине искә алып сөйләшүләренә дә рәхмәт инде!»