Tatar-malay әнисе Әлфия Галиәхмәтова: "Блогер дигәч тә, без әллә кем түгел инде"

“Әти-әниләрегез интернет белән эш итәргә өйрәнсен, өйрәтегез. Сез еракта, яшь барган саен, үзеңне ялгыз итеп тойган чаклар була. Балаларны, оныкларны сагынабыз. Шул чакта телефон ярдәмгә килә”, – дип бөтен яшьләргә мөрәҗәгать итә Әлфия апа.

 

 

– Иң төп кеше шул Ринат инде.

 

 

– Мөмкинлекләре ягыннан яхшырак телефонны әтисе белән миңа Ринат алып бирде. Баштарак аң­ламаган мәлләр булды. Ки­рәкле кушымталарны кер­тә-кертә, мәш килдек, шуннан өйрәнеп киттек.

 

 

– Урысча вата-җимерә язганчы, татарча күпкә рә­хәтрәк. Миңа язылучы­лар­ның күбесе авылдан, минем яшьтәгеләр дә шактый. Рә­хәтләнеп аралашабыз! “Туры эфир”ны да татарча алып барабыз. Киңәшләр белән бүлешәбез. Әле берсендә кызык хәл булды. Бер апаның сыеры авырып киткән, “туры эфир” барышында киңәш сорап яза бу. Шунда Сафия апа утырган, ул – мал табибы. Шулай киңәш эзләүчеләр шактый. Гомумән, язылучылар артыннан кумыйм мин.

 

 

– Таныйлар, исән­лә­шәләр. Рәхмәт әйтәләр. Мин чаңгы шуам, сезгә карап чаңгы шуа башладык, чаңгы алдык, диләр, мин пешергән рецептларны кулланалар. Миңа боларны ишетү рәхәт, әлбәттә. Бүген дә кайтып киләм, үзебезнең подъездда торган кыз “безнең “современный” Әлфия апабыз”, “безнең “современный” әни­е­без” дип күңелне күрде әле.

 

 

– Хуплыйлар! “Молодец син, безнең әле менә баш җитми шуңа”, – диләр. Ип­тәш кызларым барысы да Инстаграмда хә­зер. Балалары ясап бирде. “Кызларым” дип дә­шәм үземнең яшь­тәш­ләремә. Күңелле бит. Ки­рәк ул. Балалар әти-әни­ләрен өйрәт­сеннәр, ирен­мәсен­нәр. Вакыт белән бер­гә барырга кирәк, артта калмыйк.

 

 

– Ул Инстаграмда бар. Безне тикшереп тора, тик үзе фотолар элми. Әле берәр нәрсә кертми калсак: “Чирләдеңме әллә, матурым, бүген берни куйма­дың?” – дип сорап куя. “Туры эфир” вакытында кызык: беребез – кухняда, икенчебез – залда. Көлә-көлә карап утыра шунда. Озакка китсә: “Ярар, минем хатын миңа да кирәк”, – дип кереп җитә. Гел-гел телефонда утырганны яратып бе­тер­мәсә дә, сүз әйтми. Олы малаем да, Ринат та, килен­нә­рем дә кайда булуымнан, нәрсә эшлә­вем­нән интернет аша хә­бәрдар. Беркөнне әти­ләре белән бакчага төш­кән идек, улыбыз Нияз шалтырата. “Әни, сез бакчада икән, кунасызмы, кайтасызмы?” – ди. “Кайдан бел­дең?” – дип сорап куйдым. Эләк­тек, мин әйтәм. Бала­ларым­ның бервакытта да миңа шел­тә белдер­гәннәре юк. “Туры эфир”га да бергә-бергә чыгабыз әле.

 

 

– Казанда 14 июльдә туйлары була, Аллаһ боерса. Илүзәнең әнисе вафат, авыр туфрагы җиңел булсын! Әтисе риза булып бирде, без бит, блогер дигәч тә, әллә кемнәр түгел, гел телефонда гына да утырмыйбыз. Никахта, мәсәлән, кулга да алмадым телефонны.