Зиннур Тимергалиев шигырьләре

Зиннур Тимергалиев хикәяләрен “Матбугат.ру” укучылары яратып кабул итте. Комментарийлар да бик күп яздылар. Арчада яшәп иҗат итүче Зиннур Тимергалиевнең бу юлы шигырьләрен бирәбез. Рәхәтләнеп укыгыз.

Калкышлар – батышлар,
Мәңгелек бу спираль
Бәхәстә аңардан калышмый.
Яңадан башлана:
- Бу томан!
- Юк, төтен...
Бу дөнья ни өчен яралган?
Ул синең өченме?
Ул минем өченме?
Әллә соң яшел мүк сарылган,
Гади шар өченме?
Туктамый зырда- зыр әйләнә.
Эш юклык өченме?
Тик кызык өченме?
Әллә соңа хаклыкны яшереп,
Баш бутар өченме?
Иркенләп суларга җай бирми.
Тыңкышмы танавы?
Бәлки аз һавалы?
Ә бәлки аумакай татарны,
Каргаган Ходае?
Абалап өрергә көч җитми.
Бурзайда түгелмен!
Әнчектә түгелмен!
Тавышым ишетсә, колагым бик курка!
Печтек шул күңелем.
Шулайда кем тарта дөньясын?
Бу камыт!
Ә менә арбасы!
Камчысын сыпыргач уйларсың!
Хурлыгын, кая соң куясы?!

* * *
"Каләм очында кылыч көче бар".- Әзербайҗан мәкале.

Кылычын куйгач, каләм тотынып,
Тарихта халкым әйткән сүзе бар.
Милләт пәрвәрле әдипләр исән,
Димәк татарның, әле көче бар.

Зәхәр чыжылдап кылыч кизәнсә,
Каурый каләм сынар билгеле.
Кагәзгә язган- балта кисә алмас,
Кылычтан үтү?! Ай- хай икеле!

Алтыннан кыйммәт, асыл таш түгел,
Тарихның сүзе, күпкә бәхәле.
Каләм кизәнсә- кылыч сынатыр,
Күптән сыналган:
-Кайсы үтемле?!

Кылычтан үткен, каләм очында,
"Баскаклар " өчен, әле тозак бар.
Вакыты җитәр, аларда әйтер:
-Нигә кизәндем? - Нигә дөнья тар?

Сорама син !

Сорама син –Сөясеңме?- диеп
Сүзләр белән әйтә алмамын .
Мәхәббәткә күптән учак яккан ,
Теләсәм дә сүндрә алмамын .

Күрдең микән йолдыз атылганын,
Ул да ярын эзләп төшкән жиргә
Сөясеңме –диеп сору кирәк микән ?
Бер елмайсаң миңа шул җитә

Мәңгелекме –диеп ник сорыйсың
Кирәк микән вәгъдә бирүләр .
Вакытлыча була алмыйдыр ул.
Чын йөрәктән шашып сөюләр.

Күрәсеңме алсу таң атканын,
Елмаялар миңа синең күзләрен
Мәңгелеккә ярлар булсын –диеп ,
Никах укыгандыр күптән күкләрем.

* * *
Язлар белән язлар тигез түгел
Көзләр белән көзләр шулай ук
Еллар узган саен нечкәрә шул,
Ахры куңел була нечкә ук .

Бар кышлар да салкын булып килми.
Җәйләр үтә шулай челләсез
Тормыш безне чыныктырды дибез
Кутәрми шул җаннар нахак сүз.

Фасыл арты -фасыл саныйбыз,
Килми үткән еллар санасы .
Яшь өстәлгән саен нечкәрәбез,
Гел яшләнә күзнең карасы .

Үземә-үзем эндәшәм

Җанымны кабаттан терелтү,
Тереклек суына тартылам.
Мең кабат күңелем җан бирә,
Мең кабат яңадан терелә.

Каләмең атып бәр кирәкми,
Хисләрең тезәргә сүзләргә.
Күкләргә атылып дәрт тапмый,
Җиреңә төшәргә кирегә.

Саташкан уйларың әйдәкләп,
Кай тараф җаныңны ташлатыр.
Кемнәр бит сине аңларлар?
Кемнәре кимсетеп таш атыр.

Күзләрең талдырган төннәрен
Үксегән җаныңны җәзалар.
Туры сүз кылычтай каләмең,
Күрсәтер күп сиңа казалар.

Атып бәр каләмең кирәкми,
Китерер ул сиңа җәфалар.
Мең кабат җаннарын кыйнатып
Тереклек суларын бик азлар табалар.