Мине өйдә улым көтә – 2

Татьяна Баймяшкина-Ларухинага бөтен ил белән ярдәм иттеләр. Без дә 27 яшьлек бу ханым турында “Ватаным Татарстан” газетасы битләрендә язып чыккан идек. Кама Тамагы районында туып үскән, хәзерге вакытта Казанда яшәүче Татьяна улын дөньяга китергәннән соң озак та тормыйча авырып киткән иде.

“Мин аны кышкы каникулга әти-әниләре янына кайтарып куйдым. Ә ул аннан хәлсезләнеп килде. Тән температурасы төш­мичә интектерде. Нәрсә булганын белмәдек. Табибларга кү­ренергә килгәч тә кан анализларын озак көттек. Ул табиблар янына кереп китте, без улым белән машинада утырып калдык. Аннары телефоныма “миндә лейкоз” дип язылган смс килеп төште. Әйтерсең бар дөньяның асты-өскә килде. Татьяна да бөтенләй төшенкелеккә бирелде”, – дип сөйләгән иде ул чакта ире Максим.
 
Баксаң, Татьяна медицина картасындагы диагнозны күреп өлгергән икән. Ул чакта аның күңеле бөтенләй кителеп, яшәүдән өмете өзелгән иде. Татьянага хастаханәгә кереп ятарга туры килде. “Минем бернинди дә авыруым юк. Өйгә кайтасым килә”, – дип бәргәләнде ул. Менә шулчакта янәшәсендә ире Максим булды. Ул көндезләрен эшләп, төнгә хатын янына бара иде. Кечкенә Матвейны Татьяна­ның апасы тәрбияләп торды. Лейкоз диагнозы куелгач, Татьяна күп төрле химия терапияләре аша узды. Әмма аны коткара алырлык клиниканы чит илдә генә таптылар. Билгеле, анда дәвалану бик кыйммәт. Сумма меңнәр белән генә түгел, миллионнар белән исәпләнә. Әмма мәрхәмәтле кешеләр ярдәме белән алар Эстониягә бару өчен мөмкинлек тапты. Кемнәр генә булышмады! “Кама Тамагы, Югары Ослан районы кешеләренә, хәйрия чараларында катнашучыларга, җырчыларга чиксез рәхмәтебезне җиткерәбез”, – ди туганнары.

Татьянага чит ил табиблары донор да тапкан иде. Әмма моның өчен бик күп суммада акча түлисе. Үз апасының сөяк мие аңа тулысынча туры килүе аларны бу бәладән дә саклый. Һәм ул, ике дә уйламыйча, сеңлесен коткарырга карар кыла. Күптән түгел Татьянага сөяк миен күчереп утыртканнар. Әлегә ялганып киткәнен көтәләр. Татьяна әнисе авырганда инде зур “егет”кә әверелгән Матвей белән очрашуны көтә.