“Юләр, кичке якта кешегә акча бирәләрмени?!”

Мин ырымнарга гомеремдә ышанмадым. Ә менә бер танышым бөтен юк-барга ышана. Урамнан тротуар буйлап барганда чатлы багана бар (баганага авыш итеп тагын берне беркеткәннәр), ул безнең юл өстендә. Шул багананы ул гел әйләнеп уза. Миңа да: “Чыкма уртасыннан, әнкәй андый баганаларны урап уз, астыннан чыксаң, гомерең кыска булыр дип әйтә иде”, – ди. Соң, мин әйтәм, икебез дә 77гә җитәбез бит инде, җитәрлек яшәдек, ә син һаман ышанасыңмы?

Беркөнне аның кухнясында утырабыз. Аш пешерә: “Әй, Ходаем, тоз салдыммы-юкмы?” – ди бу. Кабып кара, мин әйтәм. Салмаган икән. Тоз салганда, кулы калтырап, яртысы кухня идәненә коелды. Тагын кара кайгыга батты инде: “Бу юньлегә түгел, берәр күңелсезлек, бәхетсезлек килеп чыкмагае”, – ди. “Яшь чагыңда да шулай тоз түгелсә, күңелсезлек килеп чыга идеме? Нишләп картайганга, кул калтыраганга түгелә дип уйламыйсың?” – дим. Беркөн телефоннан хәбәрләштек тә, бераз йөреп кайтырга булдык. Мин, киенеп, алар подъезды каршысына барып бастым. Юк бу. Яңадан номерын җыйдым (әле дә ярый кесә телефоннары бар). “Хәзер”, – диде бу, кыска гына итеп. Әле аннан соң да шактый көтәргә туры килде. “Фатир ишегемне бикләп, баскычка аяк басуга, өстәге күршемнең кара мәчесе чабып килеп төште, ул мәче очраган көнне минем гел юлым уңмый”, – дип аңлатты ул озак тору сәбәбен. “Соң, юллар уңдырып кая барабыз соң әле?” – мин әйтәм. “Алай димә, берәр машина бәрдереп китсә яки хулиганнар һөҗүм итсә, яисә таелып егылып, аяк-куллар сынса?!” – ди танышым. Ул кара мәчене күргәч, өенә кире кереп, бит-кулларын юып, икенче пәлтә киеп йөргән икән, шуңа озак торган.

Беркөнне миндә кич утырабыз. Аскы катта яшәүче, гомер кермәгән бер ир килеп керде. Дөресрәге, кыңгырауга басты. Боларга суыткыч китергәннәр, ә хатыны булган акчаны алып, кибеткә чыгып киткән, инде йөк ташучылар суыткычны өйгә кертү өчен өстәмә акча сорыйлар, ирнең акчасы беткән чак икән, сорап миңа кергән. Кирәк кадәрле бирдем. Аны озатып, ишекне ябуга, теге танышым мине “акылга утырта” башлады: “Юләр, соң кичке якта кешегә акча бирәләрмени? Аннан гомергә акчага туймассың...” “Гомер эченә бер кергән кешене кире бораммы инде? Бик тәртипле гаилә алар, иртүк кертеп бирәчәкләр”, – дим. Шулай булды да.