Ленин белән сөйләшү

– Алдадың бит син безне, Ленин бабай, – минәйтәм. – Без сиңа ышанып, үзебезнең бабайларның биографиясен, үткәнен димим, туган көнен белмәсәк тә, синең биографияңне ятлап, синең бөеклегеңә табынып, һәр әйткән сүзеңнең чынга ашасына өметләнеп яшәдек. Алда көтеп торучы комму­низмың гына да ни тора иде шул! Тик кая соң ул?! Әллә без күрми калганбыз, әллә ул безне читләтеп үткән шун­да (хәер, кемнәрдер бү­ген дә коммунизм түрендә рәхәт чигә ләбаса – моннан да шәбрәк коммунизм була да алмый торгандыр инде...). Әмма барыбер синең хыяллар, киләчәккә ышаныч белән яшәгән ул еллар, гомернең иң татлы еллары булып искә төшә, сагындыра шул... Ни дисәң дә, безнең кебек бабай күрми үскән­нәргә дә бабай булдың, си­нең исем белән октябрят булдык, синең исем белән сөенә-сөенә пионерга, комсомолга кердек... Кыскасы, без синең белән, синең кә­газьдәге идеалларың бе­лән яшәдек. Шулай яшәргә кү­нектек. Һәм бу заманга ярак­лаша белмәгән чит бер катлау булып калдык. Йә, ничек үзгәрергә инде хәзер безгә?! Бәлки менә шуңадыр да кү­ңелдә әллә сиңа, әллә син төзегәннәрне җимергән­нәр­гә шунда үпкә бар шул, бар. Карале, ничә еллар син язган әсәрләрне тикмәгә өйрәндек, һәр фәннән ка­лын-калын дәфтәрләр тутырып, конспектладык, ятлый-ятлый зачет-имтиханнар бир­­декмени?!

 

...Сүзем шунда бүленде. Кемдер ватык шкафтан татарча Ленин томнарын тартып чыгарды. “Боларны ниш­ләтик?” – дип әллә ни баш ватучы булмады, кирәге чыкмасына ышандырдылар шул инде. Уптым-илаһи чүп­леккә озатылачак әйберләр арасына ташыдык.

Әйтер сүзләрем шактый күп калса да, башкалар эш­ләгәндә Ленин белән сөй­лә­шеп басып тору ярамас дип, мин дә портретны сайланма томнары янына “юлладым”.

 

Ә икенче көнне чүп­ләр­не трактор әрҗәсенә төяргә дип тагын клубка килдек. Бераз соңарганмын, алдан килүчеләр шактыен төяп өлгергән иде инде. Ленин томнары, портреты да әр­җәгә “кунаклаган”.

 

– Ленин портретын ташларга кулым бармады, – ди сыйныфташым Фәнзәлия. – Яшьләргә бирдем, сез аны белмисез, сезгә авыр булмас дидем...

 

Әйтәм бит, без – аны яратып, кадерләп, олылап үскән буын. Мин дә аны алдагы көнне яратып, үз итеп кенә орыштым шул... Алтыдагы – алтмышка диләр бит. Балачакта сеңдерелгән мәхәб­бәтне еллар саен үзгәреп торган сәясәт кенә юып атарга сәләтле түгел. Бәлки кемдер (безнең чор кешесе) аны күреп, чүплектән алып та кайткандыр...

 

...Туган көнең белән, Ленин бабабыз!