Нәфисә Хәйруллинаны Алексей Воробьевка һәм Эмиль Талиповка “кияүгә” бирделәр. Ә чынлыкта...

 

– Мин кияүдә, улыбыз бар. Бөтен вакытым гаиләмә багышланган. Мәскәүгә дан-шөһрәт казанырга килмәдем, биредә мин шәхси тормышымны кордым. Казанда да онытмыйлар, Мәскәүдә дә тик утырмыйм.

 

 

– “Курчак туе” спектакленең темасы хәзер дә актуаль. Кеше язмышлары белән уйнарга ярамаганны күрсәтә ул. Чөнки һәрбер явызлык үз җәзасын алачак. Минем героиням Камәр дә авыр хәлдә кала, тик җан чисталыгын җуймый. Ә аның эш-гамәлләрен чын протест итеп кабул итәргә кирәк. Спек­такльнең миңа карата тәэсирен әйтеп аңлата алмыйм! Тамашачы да миңа ярдәм итә, минем белән бергә сулый иде. Ә сәхнәдә чишенүгә килгәндә, мин пьесаны тулаем аң­лаганчы, бу күренешкә каршы идем. Соңрак кына аның урынлы булуына төшендем. “Курчак туе”­н­нан соң эшсез утырма­дым анысы. Аннан килеп, актриса булгач, нинди рольгә дә әзер булырга кирәк, димәк, режиссер мине нәкъ шундый “җиңел” рольләрдә күргән.

 

 

– Минем хыялым: лаеклы режиссер кулында эшләү. Ә нинди пьесада, анысы алай ук мөһим дә түгел. Минем уйлавымча, яхшы режиссер актерның нәрсәгә сәләтле булуын күрә, тоя, аны ача ала.

 

 

– Театр да, кинода төшү дә күңелемә бик якын. Үземне төрле амплуада сынап карау кызык миңа. Ә “Золотая Орда”га килгәндә, бу фильмның фэнтези жанрына караганын онытмасыннар иде. Сериалны төшерүчеләр, актерлар тарафыннан аның уйдырма икәнлеге әйтелде. “Золотая Орда” – Ватанга булган мәхәббәт, хыянәт ачысы, кешеләрнең теләкләре, кимче­лек­ләре турында. Әйбәт кешеме син, начармы, милләттән тормый ул. Фильмда бу төгәл күрсәтелә.  Тарих анда фон буларак кына кала бирә, ә төп планда – мәхәббәт.

 

 

– Әлегә бу минем планнарга керми, әмма режиссер кирәк дип тапса, җырларбыз да.

 

 

– Кечкенә балам булганга күрә, мин хәзер күбрәк бала тәрбияләү, психологиягә багышланган китап­лар укыйм. Хәзер мине Агния Барто, Корней Чуковский кебек авторлар кызыксындыра. Ә буш вакытымда классик әдәбиятны яңа­дан укыштыргалыйм. 

 

 

– Труппамны сагынам. Анда минем яраткан дусларым, Камал театры сәхнәсендә минем әнием уйнаган. Казанга кайту белән, театрга чабам. Тормыш бит, нишлисең. Әмма мин Африкага китмәдем, үз Ватанымда калдым бит. Мәскәүдә татар диаспорасы бар, мине еш кына мил­ли чараларга чакыралар. Минем өчен кешенең туган җирен хөрмәт итүе мөһим.