Эльмира Хәмидуллина: “ “Рәвешләр”дә башында авыррак булды” (ИНТЕРВЬЮ)

— Мин Түбән Кама кызы. Гаиләбездә ике як та иҗади, ике яктан да бабам гармунчы, әбиләр җырлый. Әтием шулай ук моңлы, матур итеп җырлый. Әти-әнием кечкенәдән үк артистка буласымны күреп үстерде инде. Зур сәхнәгә күтәрелгәнгә алар бик шат һәм шулай ук минем хыялым чынга ашты. Белемне Түбән Кама педагогия көллиятендә алдым, киләсе елга Казан федераль университетына укырга керергә ниятләп торам.

— Әйе, теләк кенә дә түгел, чакыру булды. 2015 елда мин кастингта катнаштым. Аңа кадәр “Мунча ташы” белән бер ел алдан, артист булырга теләп,  хәбәрләшеп алган идем. Гамил абый белән сөйләшү дә булды. “Уйларбыз” дип калдылар да, күпмедер вакыт узып шалтыратканда мин инде “Рәвешләр” юмор театрында эшләргә чакыру алган идем.

— 2015 елның апрелендә кастинг үттем. Анда юморист, алып баручы, җырчы булырга теләүчеләр саны 500 кешедән дә артып китте. Мин үземне җыр һәм юмор буенча да тәкъдим иттем. Шунда күреп калып, театрга чакырдылар. Беренче урында, әлбәттә, җыр булды, ул миңа күбрәк ошый. Түбән Камада бик күп җыр конкурс-фестивальләрендә беренче урыннарны яуладым, дипломнарым бик күп.

— Җыр бит инде ул күңелдән чыгарга тиеш. Мин һәрвакытта да күңелемне биреп җырлыйм. Халыкка кыланып, үземнең кыяфәтемне күрсәтеп түгел, ә тавышымны, моңымны җиткереп җырлыйм. Сәхнәдән арып, бушап төшмим. Мин тамашачыларга карап, аларның энергетикасын тоеп, үземә үк рәхәт алып чыгыш ясыйм.

— Әлегә юк, чөнки минем ике җырым да шаян. “Мәңге яшисе килә” һәм “Күрше бабай”- икесе дә дәртле җырлар, шуңа анда моңаеп утырырга урын калмый. Кеше концертка барыбер ял итәргә килә бит. Үзем озын халык көйләрен яратам. Бабай да гармунчы булгач, Сабантуйларда да чыгыш ясаганда шундый җырларны башкара идем. Анда минем тавышым бөтенләй дә ачыла. Шаян җырлар бик үк минем стильдә түгел, озын, сузып башкарыла торган җырлар аша халык та моңың бармы-юкмы икәнен аңлый бит. Алай да яңарак кына “Картуф” җырын да репертуарыма алдым. Театрда тагын бер җыр алырга тәкъдим иттеләр дә, юмористик форматка туры китереп, әлеге татар халык җырын сайладым.

— Туры килүче, озын көйле матур җыр булса алыныр идем. Бабай гармунда уйнаганда “Йөрәк сере” җырын рәхәтләнеп сузып җырлыйм. Менә аны сәхнәгә чыгарасым килә. Мин бит татарча гына җырламыйм, һинд, гарәп, инглиз телендә җырлар башкарам. Чит телләрдә ирекле сөйләшмәсәм дә, җырның мәгънәсен белеп, тәрҗемәсен аңлап җырлыйм. Һинд телендә җырлауның бер үзенчәлеге бар: аларның җырларын дулкынлап, матурлап җырларга кирәк. Җырына карап хәрәкәтен дә сайлыйсың, гел биеп җырларга да кирәкми. Мәсәлән, һинд телендә әни турындагы  “Хатуба” җырын бик хәрәкәтләнеп җырлап булмый, чөнки ул моңсурак җыр.

— Быелгы программада минем җыр белән генә чыгышларым бар, ә узган сезонда миңа Әбри белән уртак номерда пародияләр күрсәтергә туры килде. Бәләкәйдән үк мин җырчыларны телевизордан карап, аларны кабатларга ярата идем. Кастингта да Зәйнәп Фәрхетдинова “слухың бик яхшы” дигән иде, чыннан да бик тиз отып калам. Минем әни дә ул яктан бик булдыра, аңа да башкаларны кабатлау берни тормый. Пародия җиңел бирелә дияр идем, әмма аннан соң җырларга авыр, чөнки тамакны карлыктыра. Номерда да күп кенә хатын-кыз җырчыларны күрсәтергә туры килде.

— Юк, мин күбрәк җырга тартылам. Юмор бит кызык кына түгел, мәгънәле дә булырга тиеш. Оста итеп күрсәтү өчен бик күп көч һәм тәҗрибә таләп ителә. Юмористик образны бик рәхәтләнеп башкарам, зур концертларда да чыгыш ясыйм, ләкин алга таба иҗатны да ниндидер башка якка үзгәртәсем килә.

— Алышынып торырга ярата идем, ләкин хәзер андый экспериментлар бетте. Кызыл чәч белән дә йөргән чаклар булды. Хәзер чәчемнең үз төсен кайтарырга булдым. Концертларда үзем бизәнәм, үз образымны тудырам, тик әгәр дә стилистлар ярдәме булса, аннан баш тартмыйбыз.

— Башлаганда авыррак, кызлардан үзем генә булганга кыенлыклар булды. Ашата, табак-савытын җыештыра идем, ләкин керләрен үзләре юалар. Аларга әйтеп тормыйсың, хатын-кыз эше бит инде ул, эшлисең. Егетләр инде ничә ел гастрольләрдә йөреп үзләре дә ияләшкән.

— Мин бик татарча китаплар укырга яратам. Элек-электән ук китапларны укый идем. Зифа Кадыйрова, Мәдинә Маликованы бик үз итәм.

— Юк, җырларны әле язарга була, ә китап язарга батырчылык итмим. Менә илһам барлыкка килсә көйләр яза алам мин, ләкин бу эшкә дә ныгытып алынмадым. Алда гастрольләр, чыгышлар, шуңа әлегә сәхнә юнәлешендә эшлибез.

 

 

Фотолар шәхси архивтан алынды.