Илфак Шиһапов Айсылу Габдинова белән булган мөнәсәбәте турындагы серне чиште

– Дустым Данил Сәфәров белән интернет өчен вируслы җыр эшләргә уйладык. Данил текстын язды. Идеясен “Ленинград”  төркеменең “Лабутены”  җырыннан алды – шуңа пародия ул. Бер-ике сүзен генә үзгәрттем.

 

– Юк, ул бары тик проект, аның белән продюсер буларак кына эшлим. Безнең арада берни юк.

 

– Айсылу искиткеч чибәр, тәрбияле, югары зәвыклы. Аның белән аралашканда күпмедер дәрәҗәдә үзгәрүемне дә тоям.

 

– 23.

 

– Айсылу миңа балам кебек якын. Бер ел профессиональ тавышлы хатын-кыз җырчы эзләдем. 40тан артык кешене тыңладым. Ниһаять, таптым.

 

– Юктыр инде, болай да рәхәт бит...

 

– 7 миллион татарны тәрбия-ләрлек кеше тумаган, тумаячак та! 

 

– Юк.

 

– Фирдүс заманында бик күп туйлар алып барды. Бүген аны ниндидер туйга дәшү бик кыйммәт тора. Белүемчә, ул хәзер туйларга бик йөрми, ул – касса җырчысы. Артист танылгач туйлар-юбилейлар алып барырга кала икән, ул бер-ике елдан артист буларак юкка чыгачак.

 

– Күз алдыңа китер, синең белән минем акчабыз бар ди. Без 200-300 меңгә берәр ресторанга Салаватны үзебез янына җырларга дәшәбез, ди. Икәү генә тыңлыйбыз, акчаны бирәбез. Соңыннан бөтен кешегә сөйләп йөрибез: “Без Габдерәхим белән круто утырдык, Салаватны дәштек, акчасын түләдек”, – дип. Безнең өчен Салават серлелеген югалта, артист булудан туктый...

 

– Эштә үткәрдем, 48 яшь тулды. 

 

– Аларның әрсезлеге җитми. Тормыштан әз генә ераграк тора алар. Бүген базар заманы. Опера җырчысы Анна Нетребко бар, әгәр ул Казанга килсә, ун көн буе концерт куя алыр иде. Опера җырчысы да үзен халык ярата торган итә ала. Консерватория белемле җырчылар күбрәк дәүләт карамагындагы оешмаларда, бюджет акчасына эшлиләр. Үзешчән исә беркемгә кирәкми, шуңа да ул чегән баласы кебек үзе бәреп чыга. Бик яхшы тавышлы җырчылар бар, ләкин үз дөньяларында гына яшәүләре аркасында гомер буе таныла алмыйлар.

 

– Әйе, Илһам Вәлиев кебек профессиональ җырчылар авыл, район үзәкләрендә җырлап йөрми, аларга Казан, Мәскәү, Петербург сәхнәсе кирәк. Алар әз генә үзләрен югары куя. Әгәр опера җырчысы авылларда йөрсә, ун елдан академик сәнгатьне аңлаучылар барлыкка килер иде. Заманында Венера Ганиева операда да, эстрада өлкәсендә дә эшләде. Шуңа күрә ул бүген дә кирәкле җырчы. 

 

– Худсоветның максатын аңламыйм. Биш-алты кеше җыела. Шагыйрь үз каланчасыннан карап сайлый, профессиональ композитор – үз каланчасыннан. Совет чорында моны үттек бит инде. Худсовет татар мәдәниятен юкка чыгаруга бик зур өлеш кертте. Бөтен кешенең үз фикере, бармак үзеңә таба кәкре. Кирәк әйбер түгел ул, кемнәрнедер төшереп калдыру өчен эшләнгән нәрсә. Худсовет ул – халык. Әгәр сиңа билет сатылмый, син җырчы буларак кирәкмисең икән, менә шул ул худсовет – төшәсең дә каласың. Билет сатыла икән, син худсоветны үткән дигән сүз.

 

– Күршем елдан артык эшләми, хөкүмәтне сүгә, бәяләр арта, ди. Төзелештә аена 35 мең түли торган эш табып бирдем үзенә, әмма аның барасы килмәде. Ул сау-сәламәт ир. Эзләгән кеше таба. Транспорт бәяләрен дә күпкә күтәрелде дип әйтмәс идем. Тырышсаң, эшләсәң була.

– Ниндидер спорт белән шөгыльләнмим. Ике ел инде спортзалга йөрим, бассейнда йөзәм. Сәламәт яшәү рәвеше алып барам дип әйтә алмыйм, чөнки ризык сайлап утырырга мөмкинлегем юк. 

 

– Аллага шөкер, кафеларда пешерәләр.

 

– “Илсөя Бәдретдинова” дигән җырчы минем өчен – проект. Бүгенге образына төзәтмә кертү максат түгел. 

 

– Контракт буенча вазыйфаларым бар, аларны төгәл үтим. “Мине шайтан котырта” дигән яңа программа әзерлибез. Өр-яңа җырлар язылды, август аенда концертлары башланачак. Аның симерү-ябыгуына тыгылмыйм. Миңа җырлавы мөһим.

– Белмим. Анысы да кызыксындырмый.

– Мин сайлаган юл түгел, Илсөя кабул иткән карар. Кешене көчләп яшәтеп булмый. 

 

– Проект буларак иң югары мизгеленә күтәрелеп барганда гаилә җимерелде. Кулланды дип санамыйм, бәлки ялгышамдыр. Хатын-кыз хәйләкәр булырга тиеш, чөнки аңа яшәргә кирәк. Ир-атка җиңелрәк, хатын-кызга авыррак. Яхшымы-яманмы, 13 ел яшәдек. Спектакль уйнамыйбыз. Бүгенге көндә бу хәлгә шатмын, авыр кичерешләрем үтте инде.

 

– Бу комментарийларны кем язганын яхшы беләм: булдыксыз бер журналист. Кемгәдер Илфак Шиһапов язмалары ошамый икән, укымасын! Рифат юнәлешендә эшләүнең кирәге юк дип саныйм. Һәркемнең үз юлы.

 

– Бу өлкәдән китәргәме-юкмы икәнен үзем хәл итәм. “Исемсез этләр” өргәненә битарафмын. Туфан абый белән бик яхшы хезмәттәшлек иттек. Бер-беребезне шулхәтле аңладык. Туфан абыйның кем икәнен аңламаган миңгерәү язган моны. Үз гомерендә нәрсә дә булса эшләгән кеше беркайчан болай язмый. 

 

Булдыксыз, кияүгә чыга алмый картайган, мескен хатыннар, журналистика өлкәсендә йөрүче гайбәтчеләрнең сүзе бу. Әгәр дә аларга игътибар итсәң, бөтенләй яшәргә кирәкми.

 

– Әти ике ел элек мәрхүм булды. Аны бик юксынам. Олыгаеп үлде. Әни исән-сау. Әти беркемнән бернәрсә сорамаска, курыкмаска, үз фикеремне әйтергә өйрәтте. Ялагайлана белмәде. Бригадир, авыл советы рәисе, кибет мөдире булып эшләде. 

 

– Җиде яшькә олырак бертуган абыем йөрәктән вафат булды. Бертуган апам күрше авыл – Бәкердә яши, “Бәкер” шифаханәсендә 25 ел склад мөдире булып эшли, җизни – техник.

 

13 яшемнән колхозда эшләдем, сыер, сарык көтүе көттем, дуңгыз карадым. Ат җигеп теләсә кая чыгып китә алам. 12 чакрым ераклыктагы рус мәктәбендә укыдым. Һәр көнне җәяү барып-кайта идем.