Мин Литва республикасының Алитус районына кергән Бутримонис авылында 1964 елның 19 августында дөньяга килгәнмен. Беренче сулышымнан алып әле моннан 600 ел элек Литва кенәзлегендә төпләнгән туган татар халкым мәдәниятендә тәрбияләнгәнмен.
Тарих шулай боерган: безнең ерак бабаларыбыз Литва кичергән Фажигале чорда Литваның Бөек кенәзе Витаутас чакыруы буенча Балтыйк буе якларына күчеп килә һәм Литва халкының мөстәкыйльлеген яклап Тевтон ордены рыцарьләренә каршы Грюнвальд кыйралышында катнаша, анда яуланган җиңүдә өлеш кертә. Бу кыйралыштан соң Бөек кенәз Витаутас бабаларыбызга утарлар, җир-сулар бүлеп бирә һәм без менә 600 ел инде Литва гражданнары булып исәпләнәбез. Литва, поляк һәм рус телләрендә җиңел сөйләшәбез һәм язабыз. Без күп нәрсә югалттык. Иң мөһиме - туган телне югалттык. Әмма без милләтебезне югалтмадык. Безнең милләтебезне бары бер нәрсә - ислам дине саклады. Литвадагы татар авылларында бүген дә мәчетләр эшли, күптән тугел Каунаста Олуг мәчет ачылды. Соңгы вакытта Литва татар мәдәният үзәге балаларыбызга татар теле өйрәтү буенча эш җәелдерде. Литва радио-телевидениесендә даими рәвештә тапшырулар була. Аны мәдәният үзәгебезнең рәисе, күренекле журналист һәм җәмәгать эшлеклесе Минсәид әфәнде Байрашевский алып бара.
Бабаларыбыз иманын, гореф-гадәтен саклап, мин үз туган илемә - Литвага, шул ук вакытта тарихи туган җиребез Кырымга һәм Казанга, туган татар халкыма йөрәгемдә бертигез мәхәббәт тойгылары йөртәм.
Ты - фея,
Ты - пери,
Ревнуя, робея,
Опгкрою я двери,
Войду и останусь
С тобою, о пери.
Войду и останусь до завтра с тобою,
Ведь мне одному уж не сладить с тоскою.
1987, 1988
***
Коеда утихнет дождь над лесом,
Коеда уcталый соловей
Проводит песней день белесый,
К избраннице приду своей.
Приду, сгребу ее в охапку,
Скажу ей сотню нежиых слов,
А уходя - забуду шапку,
А в шапке - дюжину Цветов.
1988
***
Кто ты, которая печали
Согнала с моего чела?
Кто ты, которая пришла,
Чтоб дни мои созвучней стали?
Кто ты, которая любовь
Из слова в дело превратила?
Не ты ль сама и естъ любовь,
Которая мие долго снилась?..
1988
***
Какая-то птичка за окном распевала,
Порхала на ветки, с веток слетала,
Сыпала песнями, как листьями ива
Сыплет в осеннюю пору игриво.
Вечер настал - улетела пичужка.
Пусто в душе, душа - поеремушка.
Ночь впереди - одиноко, тоскливо,
Где ты, о птичка, с еолосом милым?
30.04.1988
***
С купаю у населения
Антикварные духовные качества,
Как-то:
Доброту,
Сострадание,
Любовь к ближнему,
Честность,
Чтобы потом, на скончании веков,
Раздать их даром всем желающим.
"Аргамак" журналы № 1, 1991.