УРАЗИКОВ ХӨСӘЕН ИБРАҺИМ УЛЫ

(1894–1977)

Саратов губернасы Дергачев өязе Сәфәр авылында туган.

1920 елда Самара театр студиясен тәмамлый. Төрле шәһәрләрдә — Хива, Бохара, Ташкент, Верный (Алма-Ата), Пишпек (Бишкек), Оренбург, Мәскәү, Әстерхан татар театрларында эшли. 1930 елдан Казанда — Татар академия театрында. Шул ук елларда режиссерлык вазифасын да башкара. 1940 нчы елларның икенче яртысында — театрның художество җитәкчесе.

Күренекле, мәшһүр артист. Ул иҗат иткән төрле характердагы образларга тормышчанлык, халыкчанлык хас. Аларның бөтенесе диярлек шигърилеге, гадилеге, акыллы һәм бераз хәйләкәр булулары белән аерылып торалар.

Аның уйнаган рольләре: Әптерәш — «Мактаулы заман», Иманкол — «Наемщик», Исламбай — «Бишбүләк», Биктимер — «Ташкыннар» (Т.Гыйззәт), Вурм, Президент — «Мәкер вә мәхәббәт» (Ф.Шиллер), Тихон — «Яшенле яңгыр», Лыняев — «Бүреләр һәм сарыклар», Коршунов — «Ярлылык гаеп түгел» (А.Островский), Җиһанша, Ишан — «Зәңгәр шәл», Мисбах хаҗи — «Җилкәнсезләр» (К.Тинчурин), Юныс хаҗи — «Хаҗи әфәнде өйләнә» (Ш.Камал), Васин — «Рус кешеләре» (К.Симонов), Глостер — Король Лир (В.Шекспир), Цыганов — «Варварлар», Коломийцев — «Соңгылар» (М.Горький), Бикәмәт — «Зифа» (Н.Исәнбәт), Закир — «Бертуган Таһировлар» (Ф.Хөсни), Шәйх-Әбу — «Фатыйма Сабри» (С.Җамал) һ.б.

ТАССРның хал. арт. — 1945 ел.
РСФСРның атказ. арт. — 1950 ел.